Bartosz Kontny

Bartosz Kontny (ur. 27 września 1971^[2]) – polski archeolog, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie archeologii okresu protohistorycznego (przedrzymskiego, wpływów rzymskich i wędrówek ludów)^[1] ze szczególnym uwzględnieniem problematyki bronioznawczej^[2].

Bartosz Kontny

Data urodzenia	27 września 1971
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia okresu protohistorycznego (przedrzymskiego, wpływów rzymskich i wędrówek ludów)
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski (1995)
Doktorat	22 października 2001 – archeologia Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego[1]
Habilitacja	18 września 2013 – archeologia Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego[1]
Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki
Uczelnia wyższa	Wydział Historyczny UW (2002–2020), Wydział Archeologii UW (od 2020)
Stanowisko	profesor uczelni
Okres zatrudn.	od 2002
Prodziekan Wydziału Historycznego UW (do 2020), dziekan Wydziału Archeologii UW (od 2020)

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1990)^[3][4] i studiów archeologicznych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Historyczny UW, 1995, dyplom z wyróżnieniem)^[2]. W 2001 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy Zestawy uzbrojenia w grobach z cmentarzysk kultury przeworskiej w okresie wpływów rzymskich^[1] (promotor Jerzy Okulicz-Kozaryn)^[3], obronionej na Wydziale Historycznym UW, a w 2013 habilitował się tamże na podstawie pracy Uzbrojenie jako wyznacznik różnic kulturowych w basenie Bałtyku i w jego bałtyjskim zapleczu w okresie protohistorycznym^[1].

W latach 1998–2001 uczestniczył w studiach doktoranckich na Wydziale Historycznym UW^[2]. W 2002 rozpoczął pracę w Zakładzie Archeologii Europy Starożytnej Instytutu Archeologii UW^[2]. W latach 2002–2005 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Archeologii UW ds. studenckich, a w latach 2005–2008 wicedyrektora Instytutu Archeologii UW ds. ogólnych^[2]. Od 2009 kierownik Zakładu Archeologii Europy Starożytnej Instytutu Archeologii UW^[2]. W późniejszym okresie prodziekan ds. kadr i rozwoju Wydziału Historycznego UW (do 2020)^[5], od 2020 dziekan Wydziału Archeologii UW^[6], gdzie pracuje w Katedrze Archeologii Barbaricum i Prowincji Rzymskich^[7].

Od 1991 uczestniczy w pracach wykopaliskowych i prowadzi kwerendy poświęcone wczesnoeuropejskiemu uzbrojeniu w zbiorach polskich i zagranicznych^[2]. Zajmuje się również archeologią podwodną^[7] i posiada stopień instruktora nurkowania KDP/CMAS ** (M2) przyznawany przez Światową Konfederację Sportów Podwodnych (CMAS)^[8]. Członek Rady Naukowej Fundacji Naukowe Badania Podwodne^[9].

Publikacje książkowe

• Ubi tribus faucibus fluenta Vistulae fluminis ebibuntur: Jerzy Okulicz-Kozaryn in memoriam (red.), Warszawa 2015, OCLC 968468262
• Archeologia wojny. Studia nad uzbrojeniem barbarzyńskiej Europy okresów wpływów rzymskich i wędrówek ludów, Oświęcim 2019, ISBN 978-83-7889-842-9
• Wojna w pradziejach i średniowieczu (red.), Warszawa 2021, ISBN 978-83-66210-14-1