Bawełna strzelnicza

Bawełna strzelnicza − rodzaj nitrocelulozy o wysokiej zawartości azotu, stosowana do produkcji materiałów wybuchowych^[1]. Otrzymywana przez estryfikację włókien bawełny mieszaniną nitrującą.

Fragment łańcucha całkowicie zestryfikowanej nitrocelulozy (zawartość azotu 14,1%)

Bawełna strzelnicza występuje w dwóch odmianach^[2]:

• Bawełna strzelnicza nr 1, BS₁ (właściwa bawełna strzelnicza^[1]) – zawierająca 13,0–13,7% azotu, nierozpuszczalna w mieszaninie alkoholu i eteru, rozpuszczalna w acetonie i octanie etylu^[1].
• Bawełna strzelnicza nr 2, BS₂ (bawełna kolodionowa^[1]) – zawierająca 11,1–12,3% azotu i rozpuszczalna także w mieszaninie alkoholowo–eterowej.

Do produkcji prochów bezdymnych miesza się obie odmiany, aby uzyskać pożądane właściwości^[2]. Spala się z wytworzeniem produktów gazowych: N₂, H₂, H₂O, CO i CO₂^[1].

Odkrywcą był niemiecki chemik Christian Friedrich Schönbein w 1845^[3].

Zobacz też

• proch nitrocelulozowy