Ben Bernanke

Ben Shalom Bernanke (ur. 13 grudnia 1953 w Auguście w stanie Georgia) – amerykański ekonomista, od 2006 do stycznia 2014 przewodniczący Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej (Fed). Od sierpnia 2002 do czerwca 2005 był członkiem Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej, zaś w latach 2005–2006 był przewodniczącym prezydenckiej Rady Doradców Ekonomicznych. „Tygodnik Time” ogłosił go Człowiekiem Roku 2009^[1]. Laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii za 2022 rok.

Ben Bernanke

Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1953 Augusta, Georgia
Przewodniczący Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej
Okres	od 1 lutego 2006 do 31 stycznia 2014
Poprzednik	Alan Greenspan
Następca	Janet Yellen
Przewodniczący prezydenckiej Rady Doradców Ekonomicznych
Okres	od 21 czerwca 2005 do 31 stycznia 2006
Poprzednik	Harvey S. Rosen
Następca	Edward Lazear

Ben Bernanke

profesor
Specjalność: ekonomia
Alma Mater	Uniwersytet Harvarda, Massachusetts Institute of Technology
Uczelnia	Uniwersytet Stanforda, Uniwersytet w Princeton
Nagrody
Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec prowadził wraz z wujem aptekę odkupioną od jego dziadka, Jonasa Bernankego^[2], który przed wyemigrowaniem do Stanów Zjednoczonych mieszkał w Przemyślu^[3]. Szkołę średnią ukończył w 1971 w Dillon (w stanie Karolina Południowa), tytuł magistra otrzymał (z najwyższym wyróżnieniem) w 1975 na Uniwersytecie Harvarda, zaś stopień doktora nadał mu w 1979 Massachusetts Institute of Technology. Uczył na Uniwersytecie Stanforda w latach 1979–1985, następnie został profesorem na wydziale ekonomii Uniwersytetu w Princeton. Wydziałem tym zarządzał od 1996 do 2002. Dał kilka wykładów w London School of Economics na temat teorii i polityki pieniężnej i napisał trzy podręczniki o makroekonomii. W pracy akademickiej specjalizował się w ekonomicznej analizie przyczyn kryzysu z lat 1929–1933, których upatrywał, podobnie jak Milton Friedman, głównie w błędnej polityce monetarnej banków centralnych^[4][5].

W marcu 2005, na kilka miesięcy przed objęciem funkcji przewodniczącego CEA wygłosił wykład, w którym argumentował, że to międzynarodowe czynniki ekonomiczne (w szczególności, globalny przerost oszczędności – ang. global savings glut) są główną przyczyną nierównowagi bilansu płatniczego Stanów Zjednoczonych^[6]. Wykład był kontrowersyjny, ponieważ wielu ekonomistów uważało, że przyczyną są wydatki rządowe i cięcia podatków wprowadzone przez administrację George’a Busha. Między innymi z tego powodu uważano, że jak na potencjalnego szefa Fed (który powinien być niezależny politycznie), Bernanke jest zbyt mocno związany z Bushem.

24 października 2005 prezydent George W. Bush wyznaczył go na następcę Alana Greenspana, Przewodniczącego Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych. Po zatwierdzeniu przez Senat Bernanke pełnił tę funkcję od 1 lutego 2006 do 31 stycznia 2014 roku, kiedy to zastąpiła go Janet Yellen^[7].

Od lutego 2014 jest honorowym pracownikiem naukowym i rezydentem programu badań ekonomicznych w Brookings Institution.

W 2022 roku, razem z Douglasem Diamondem i Philipem Dybvigiem został laureatem Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii^[8].