Benedykt IV

Benedykt IV (łac. Benedictus IV, ur. w Rzymie, zm. w sierpniu 903^[1]) – papież od stycznia 900 do lipca 903^[2].

Benedykt IV

Benedictus Quartus

Papież Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Miejsce urodzenia	Rzym
Data i miejsce śmierci	lipiec 903 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	900–903
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	styczeń 900

Życiorys

Syn Mammolusa, Rzymianin. Wyświęcony na kapłana przez Formozusa, zwołał synod na Lateranie, który uprawomocnił jego święcenia i potwierdził ważność konsekracji na papieża^[1]. Koronował w 901 roku Ludwika III z Prowansji, wnuka Ludwika II na cesarza, który jednak w rok później został pokonany przez Berengara I^[1][2]. Kiedy 17 czerwca 900 arcybiskup Reims Fulko Czcigodny, został zamordowany, papież ekskomunikował winnych^[1].

Kronikarz Flodoard z Reims przekazał, że w polityce Benedykt IV był ostrożny i rozważny^[3]. Sławił jego miłosierdzie wobec sierot, wdów i ubogich. Papież zmarł w Rzymie, być może wskutek morderstwa, lecz brak na to dowodów^[1], a pochowano go w bazylice św. Piotra.