Bernardino Rocci

Bernardino Rocci (ur. 21 sierpnia 1627 w Rzymie, zm. 2 listopada 1680 we Frascati) – włoski kardynał.

Bernardino Rocci

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1627 Rzym
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1680 Frascati
Miejsce pochówku	Kościół Matki Bożej z Montserrat w Rzymie
Arcybiskup ad personam Orvieto
Okres sprawowania	1676–1680
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	22 kwietnia 1668
Kreacja kardynalska	27 maja 1675 Klemens X
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 kwietnia 1668
Konsekrator	Giulio Gabrielli
Współkonsekratorzy	Emilio Bonaventura Altieri Carlo de’ Vecchi
Konsekrowani biskupi Agostino Isimbardi 1676 Girolamo Orsaja 1676 Domenico Antonio Bernardini 1677 Giacomo Santoro 1677
Współkonsekrowani biskupi Pompeo Varese 1671 Francesco Maria Neri 1672 Fabrizio Spada 1672 Domenico Tafuri 1673 Ascanio Paganelli 1673 Bartolomeo Menatti 1673

Życiorys

Urodził się 21 sierpnia 1627 roku w Rzymie, jako syn Antonia Rocciego i Pulcherii Maffei^[1]. Po studiach uzyskał doktorat utroque iure, a następnie zostałczłonkiem inkwizycji rzymskiej, Penitencjarii Apostolskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. W 1665 roku został nuncjuszem w Neapolu, a po trzech latach – prefektem Pałacu Apostolskiego^[1]. 9 kwietnia 1668 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Damaszku, a trzynaście dni później przyjął sakrę^[2]. Jednocześnie został asystentem Trony Papieskiego^[1]. 27 maja 1675 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio^[2]. Rok później został arcybiskupem ad personam Orvieto^[2]. Zmarł 2 listopada 1680 roku we Frascati^[1].