Bielawa (herb szlachecki)

Bielawa – polski herb szlachecki, o nieznanym dziś wyglądzie. Wzmianki o nim pojawiają się w źródłach pisanych w XV wieku (Liber beneficiorum Jana Długosza). W tym też wieku zaginął. Franciszek Piekosiński przypuszczał, że Bielawa to zawołanie herbu Szeliga, a Stanisław Dziadulewicz utożsamiał Bielawę z Białynią.

Ten artykuł dotyczy herbu szlacheckiego Bielawa. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Nazwa „Bielawa” ma pochodzenie topograficzne od staropolskiego bielawa – łąka błotna.

Bibliografia

• Franciszek Piekosiński: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków, 1899.
• Józef Szymański: Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa, 1993.