Bitwa o Mławę

Bitwa o Mławę – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 18–19 stycznia 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a wojskami niemieckimi, skutkujące zdobyciem Mławy i zakończeniem władzy reżimu III Rzeszy na terenie miasta.

Bitwa o Mławę

II wojna światowa, front wschodni, Operacja wschodniopruska
Czas	18–19 stycznia 1945
Miejsce	Mława
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy
Przyczyna	Operacja wschodniopruska Armii Czerwonej
Wynik	zwycięstwo żołnierzy Armii Czerwonej
Strony konfliktu
ZSRR  III Rzesza
Dowódcy
gen. Mikołaj Gusiew gen. Wasyl Wolski
Siły
48 Armia, 5 Gwardyjska Armia Pancerna
Położenie na mapie Polski w latach 1945–1951 miejsce bitwy
53°07′38″N 20°21′27″E

Przebieg działań bojowych

W czasie prowadzonej operacji wschodniopruskiej Armia Czerwona 18 stycznia 1945 roku dotarła w rejon Mławy. Reżim III Rzeszy solidnie przygotował miasto do obrony, tworząc z niego najsilniejszy węzeł oporu mający za zadanie bronić południowe obszary Prus Wschodnich. Węzeł oporu składał się z czterech pierścieni umocnień stałych i polowych^[1].

Wojska Armii Czerwonej po otoczeniu mławskiego rejonu umocnionego rozpoczęły atak na miasto. W ataku uczestniczył m.in. 10 Korpus Pancerny dowodzony przez gen. Michała Sachno i 170 Dywizja Strzelecka dowodzona przez płk Siemiona Cyplenkowa^[2].

W trakcie walk trawających dwa dni niemiecka obrona została rozbita a miasto zdobyte. Wymiany ognia spowodowała zniszczenie około 500 budynków w Mławie^[2].

Upamiętnienie

Jednostki Armii Czerwonej które najbardziej wyróżniły się w walkach o miasto otrzymały zaszczytną nazwę Mławskich. W 1968 władze miasta nadały płk Siemionowi Cyplenkowowi tytuł honorowego obywatela Mławy^[2].