Bitwa pod Appomattox Court House

Bitwa pod Appomattox Court House – ostatnia bitwa wojny secesyjnej w Wirginii. Starcie miało miejsce 9 kwietnia 1865 roku w pobliżu miejscowości Appomattox Court House w Wirginii. Obie strony straciły w bitwie łącznie około 700 żołnierzy.

Bitwa pod Appomattox Court House

wojna secesyjna
Czas	9 kwietnia 1865
Miejsce	Hrabstwo Appomattox
Terytorium	Wirginia
Wynik	zwycięstwo Unii, kapitulacja Konfederatów
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Konfederacja
Dowódcy
Ulysses Grant Robert E. Lee
Położenie na mapie Wirginii miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
37°22′39″N 78°47′46″W

Dowodzona przez generała Ulyssesa Granta armia Unii otoczyła oddziały Skonfederowanych Stanów Ameryki pod dowództwem generała Roberta E. Lee. Jeden z jego podwładnych zasugerował alternatywę dla kapitulacji: „rozpuszczenie ludzi, żeby stali się gerylasami^[1]”. Lee, który nie chciał, aby Wirginia została zdewastowana podobnie jak Dolina Shenandoah nie zgodził się na taką propozycję. "Gerylasi staliby się zwykłymi bandami rabusiów, a nieprzyjacielska kawaleria ścigałaby ich wpadając w regiony, których normalnie nie miałaby powodów odwiedzać. Ściągnęlibyśmy na stan problemy, z których wydostanie się zajęłoby lata^[1]”. Lee zdecydował, że „nie pozostało mi nic innego, jak udać się na spotkanie z generałem Grantem, a wolałbym po stokroć umrzeć^[1]”.

Lee wysłał przez linie notkę oferującą kapitulację. Lee i Grant spotkali się w domu Wilmera McLeana, aby dopełnić formalności kapitulacyjnych.

Oficerowie i żołnierze mogli udać się do domów „nie niepokojeni przez władze Stanów Zjednoczonych tak długo, jak długo będą przestrzegać parolu i prawa obowiązującego w miejscu, gdzie się zatrzymają^[2]”. Stanowiąc wzór dla kolejnych kapitulacji kolejnych armii dawało południowym żołnierzom ochronę przed oskarżeniem o zdradę. Po podpisaniu warunków kapitulacji Grant przedstawił generała Lee swojemu sztabowi. Gdy ściskał dłoń sekretarza wojskowego Granta, Ely Parkera, Indianina Seneki, Lee powiedział: „Cieszę się widząc tu jednego prawdziwego Amerykanina^[3]”. Parker odparł: „Wszyscy jesteśmy Amerykanami^[3]”.