Blended learning

Blended learning lub B-learning – mieszana (zintegrowana, hybrydowa) metoda kształcenia, łącząca tradycyjne metody nauki (bezpośredni kontakt z prowadzącym) z aktywnościami prowadzonymi zdalnie za pomocą komputera (M-learning). Stosunek poszczególnych elementów dobiera się w zależności od treści kursu, potrzeb studentów i preferencji prowadzącego^[1]. Metoda ta cechuje się dużą skutecznością, ponieważ pozwala na elastyczny sposób budowania szkolenia z uwzględnieniem celów, tematyki i specyfiki branży oraz grupy uczestników^[2]. Zaletą B-learningu jest z pewnością możliwość stosowania zdalnych jak i bezpośrednich form aktywizacji uczniów oraz wspólnej pracy on-line nauczyciela i uczniów. Organizacja czasu w B-learningu jest swobodna dzięki zajęciom zdalnym, a nie wymuszona jak w przypadku tradycyjnych zajęć stacjonarnych.

Schemat graficzny metod b-learningu

W związku z coraz większym przenikaniem technologii do świata edukacji blended learning redefiniowany^[3] jest jako mieszanie kontekstów, w których się uczymy i zmienianie mediów, przy których użyciu odbywa się komunikacja, a także mieszanie podejść do uczenia się czy urządzeń, czyniące szkolenie tak bardzo efektywnym, jak to tylko możliwe.

Blended learning można rozpatrywać na kilku różnych płaszczyznach^[4]:

• Społecznej, kiedy część szkolenia to warsztaty lub praca projektowa, czas na próbowanie i popełnianie błędów, a inna część to dyskusje (również w wersji online) zajęcia z trenerem czy mentoring.
• Organizacyjnej, gdy aktywności związane z uczeniem się przekraczają granice organizacyjne i ważniejsze stają się wspólne dyskusje, praca i zdobywanie wiedzy, a dotychczasowe środowisko jest jedynie tłem wspólnego uczenia się.
• Technologicznej, gdy część szkoleń jest realizowana „twarzą-w-twarz” z trenerem, część w postaci widekonferencji, inna część jako webinar, udostępnione materiały video lub multimedialne szkolenia we wszystkich swoich technologicznych przejawach^[5].

Nauczanie hybrydowe w Polsce

W Polsce model nauczania hybrydowego zyskał na znaczeniu w czasie pandemii COVID-19 (2020–2021), kiedy szkoły przechodziły częściowo lub całkowicie na tryb nauczania zdalnego. W kolejnych latach blended learning stał się jedną z rozważanych form organizacji edukacji w szkołach średnich i wyższych, szczególnie tam, gdzie występował deficyt kadry lub ograniczenia lokalowe^[6].

W praktyce edukacyjnej w Polsce model hybrydowy przyjmował różne formy:

• rotacyjne zajęcia w szkołach podstawowych i liceach (część klas stacjonarnie, część zdalnie),
• kursy online z elementami zajęć warsztatowych na uczelniach i studiach podyplomowych,
• zastosowanie narzędzi edukacyjnych online (np. Google Workspace for Education, Microsoft Teams, Zoom, Librus) do uzupełniania nauki stacjonarnej.

Według raportu Fundacji Centrum Cyfrowe z 2020 roku^[6], większość nauczycieli w Polsce wyraziła chęć korzystania z elementów nauczania hybrydowego również po zakończeniu pandemii – jako formy wzbogacania tradycyjnych metod dydaktycznych.

W kolejnych latach pojawiły się także inicjatywy startupowe i technologiczne, wspierające nauczycieli w tworzeniu materiałów dydaktycznych dostosowanych do pracy hybrydowej. Trend ten przyspiesza od 2024 roku w szczególności przez zastosowanie nowych technologii AI, w szczególności łatwo dostępnych modeli LLM.

Przykładem mogą być projekty takie jak: Brainly^[7], Mindo, Edubba^[8].

Zobacz też

• pedagogika
• dydaktyka
• e-learning
• m-learning
• Learning Management System