Bobby Chacon

Bobby Chacon (ur. 28 listopada 1951 w Los Angeles, zm. 7 września 2016 w Lake Elsinore^[1]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii piórkowej i junior lekkiej.

Bobby Chacon

Pseudonim	Schoolboy
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1951 Los Angeles
Data i miejsce śmierci	7 września 2016 Lake Elsinore
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	166 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	piórkowa, junior lekka, lekka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	67
Zwycięstwa	59
Przez nokauty	47
Porażki	7
Remisy	1

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1972. Wygrał pierwsze 19 walk, w tym tylko dwie na punkty, a pozostałe przez nokaut lub techniczny nokaut. W ostatniej z nich pokonał byłego mistrza świata wagi koguciej Chucho Castillo przez TKO w 10. rundzie 28 kwietnia 1973 w Inglewood.

W kolejnej walce 23 czerwca 1973 w Inglewood zmierzył się z innym byłym mistrzem świata wagi koguciej Rubénem Olivaresem. Stawką był tytuł mistrza NABF (North American Boxing Federation) w wadze piórkowej. Olivares wygrał przez poddanie w 9. rundzie. Chacon pokonał następnie m.in. przyszłego mistrza świata, niepokonanego dotąd Danny’ego „Little Red” Lopeza 24 maja 1974 w Los Angeles przez TKO w 9. rundzie.

W kolejnej walce zmierzył się 7 września 1974 w Los Angeles o wakujący tytuł mistrza świata federacji WBC w wadze piórkowej z Alfredo Marcano z Wenezueli, byłym mistrzem w kategorii junior lekkiej. Chacon wygrał przez techniczny nokaut w 9. rundzie i został nowym mistrzem świata. Obronił ten tytuł 1 marca 1975 w Los Angeles po wygranej przez nokaut w 2. rundzie z Jesúsem Estradą, ale 20 czerwca tego roku w Inglewood przegrał ponownie z Olivaresem przez TKO w 2. rundzie i stracił pas mistrzowski. W tym samym roku 7 grudnia w Mexicali przegrał na punkty z Rafaelem „Bazooka” Limónem w pierwszej z ich czterech walk. Później wygrał kolejno 9 walk i zmierzył się po raz trzeci z Olivaresem, którego tym razem pokonał na punkty w Inglewood 20 sierpnia 1977. Niespodziewanie przegrał na punkty kolejną walkę z Arturo Leonem 15 listopada tego roku w Anaheim. Wygrał kolejne cztery walki i ponownie zmierzył się z Limónem 9 kwietnia 1979 w Los Angeles o tytuł mistrza NABF wagi junior lekkiej (zwanej również super piórkową). Walka zakończyła się w 7. rundzie po kontuzji Limóna, który nie był w stanie kontynuować pojedynku po przypadkowym uderzeniu głową przez Chacona. Ogłoszono techniczny remis.

11 listopada 1979 w Inglewood Chacon usiłował zdobył tytuł mistrza świata WBC wagi junior lekkiej, ale przegrał z obrońcą tytułu Alexisem Argüello przez TKO w 7. rundzie. Następnie wygrał na punkty z Limónem w Inglewood 21 marca 1980 i po wygraniu dwóch następnych pojedynków ponownie spróbował zdobyć pas mistrza świata WBC wagi junior lekkiej, a przegrał z broniącym tytułu Corneliusem Bozą Edwardsem przez poddanie w 13. rundzie 30 maja 1981 w Las Vegas. W 1982 Chacon wygrał dwie walki, lecz w przeddzień trzeciej z Salvadorem Ugalde dotknęła go tragedia. Żona Chacona Valorie popełniła samobójstwo, nie mogąc znieść walk męża^[2]. Chacon znokautował rywala w 3. rundzie i zadedykował zwycięstwo zmarłej żonie. Następnie wygrał dwie walki, w tym rewanż z Arturo Leonem, i zmierzył się po raz czwarty z Rafaelem „Bazooka” Limónem. Stawką był tytuł mistrza świata WBC w wadze junior lekkiej. Pojedynek odbył się 11 grudnia 1982 w Sacramento. Chacon wygrał po 15 rundach na punkty, a spotkanie zostało uznane za walkę roku przez czasopismo The Ring.

15 maja 1983 w Caesars Palace w Las Vegas Chacon obronił tytuł wygrywając na punkty z Corneliusem Bozą Edwardsem. Również ten pojedynek został uznany przez The Ring za walkę roku. W tym samym roku Chacon został pozbawiony tytułu mistrza świata za odmowę walki z Héctorem Camacho. 14 stycznia 1984 w Reno spróbował zdobyć pas mistrza świata federacji WBA w wadze lekkiej, ale przegrał przez techniczny nokaut w 3. rundzie z obrońcą tytułu Rayem Mancinim. Potem stoczył jeszcze kilka zwycięskich walk i zakończył karierę w 1988.

W 1991 jego syn, Bobby Chacon, Jr., został zastrzelony na ulicy w wieku 17 lat^[3]. Chacon utracił niemal cały majątek i cierpiał na encefalopatię bokserską^[4].

Bobby Chacon został wybrany w 2005 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.