Bogoria II

Bogoria II (Bogorya II) − polski herb szlachecki, odmiana herbu Bogoria.

Warianty herbu Bogoria II

Bogoria II, wariant pierwszy, według Niesieckiego, Chrząńskiego, Znamierowskiego i Gajla

Bogoria II, wariant drugi, według Niesieckiego i Ostrowskiego

Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Bogoria wraz z odmianami w drugim rzędzie od końca.

Opis herbu

Istnieją dwie opinie na temat wyglądu tego herbu. Swoje źródło mają u Kaspra Niesieckiego, który opisując odmiany Bogorii opisał herb inaczej i przy sekcjach poświęconych kolejnym rodzinom opisał herb inaczej.

Przy herbie Bogoria, podając odmianę Górskich i Turów, Niesiecki pisze, że herb ich ma złączone rogaciny i trzy pióra strusie srebrne między czerwonymi. Nie podał tynktury pola^[1]. Późniejsi autorzy przypisali temu herbowi pole czerwone. Tak herb Bogoria II narysował Chrząński w Tablicach odmian, oraz współcześni heraldycy - Alfred Znamierowski^[2] i Tadeusz Gajl.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[3]:

W polu czerwonym rogacina srebrna z takąż rogaciną na opak, w słup, złączone.

Klejnot: Trzy pióra strusie; srebrne między czerwonymi.

Natomiast przy tekście poświęconym rodzinie Górskich herbu Bogoria odmienna, Niesiecki podaje, że herb ma pole "papuże" (zielone) i nie podaje barw piór w klejnocie^[4]. Tak herb Bogoria II rekonstruuje też Juliusz Karol Ostrowski^[5].

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[3]:

W polu zielonym rogacina srebrna z takąż rogaciną na opak, w słup, złączone.

Klejnot: Trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki

XVIII wiek. Wzmiankowany po raz pierwszy przez Kaspra Niesieckiego.

Herbowni

Tadeusz Gajl wymienia następujące rody herbownych:

Górski (Gorski), Gwiazdowski, Tur.