Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Brant (herb szlachecki)
herb szlachecki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Brant – polski herb szlachecki[1].
Opis herbu
Opis historyczny
Kasper Niesiecki blazonuje herb następująco[2]:
Jest pochodnia gorejąca, czarna w modrym polu, nie prosto stojąca, ale w prawą tarczy nachylona, na hełmie trzy pióra strusie, jedno czerwone, drugie modre, trzecie żółte.
Opis współczesny
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy o polu ciemnobłękitnym, czarna płonąca pochodnia, skierowana na skos ogniem w prawą stronę tarczy.
W klejnocie trzy pióra strusie.
Labry herbowe ciemnobłękitne, podbite czernią.
Remove ads
Geneza
O herbie Brant nie wspominał ani Bartosz Paprocki, ani Szymon Okolski. Kasper Niesiecki natomiast nie był pewny jego pochodzenia, nie wiedział również kiedy i komu został on po raz pierwszy przyznany[3].
Herb Brant można było zaobserwować na nagrobkach w Prusach, używał go starodawny dom Brantów, pochodzący z Pomorza[3].
Herbowni
Danym herbem pieczętowały się następujące rody herbowe:
Brancewicz, Brant, Brański, Sarnowski[4]
Zobacz też
Uwagi
- Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads