Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Brian Orser
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Brian Ernest Orser (ur. 18 grudnia 1961 w Belleville) – kanadyjski trener łyżwiarstwa figurowego, a wcześniej łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Dwukrotny wicemistrz olimpijski (1984[1], 1988[2]), mistrz świata (1987) oraz 8-krotny mistrz Kanady (1981-1988).
13 lutego 1988 roku Orser był chorążym reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Calgary[3].
Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku występował w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars On Ice do 2007 roku, a następnie został trenerem łyżwiarstwa[4]. Od 2006 roku jest jednym z głównych trenerów w klubie Toronto Cricket, Skating and Curling Club.
Jako trener doprowadził do złotego medalu olimpijskiego Koreankę Kim Yu-nę (2010)[5] oraz Japończyka Yuzuru Hanyū (2014, 2018)[6] oraz trenował m.in. Hiszpana Javiera Fernándeza dwukrotnego mistrza świata i zdobywcę brązowego medalu olimpijskiego (2018)[7].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Kariera łyżwiarska
Brian Orser został po raz pierwszy Mistrzem Kanady w 1977 roku w klasie Novice, w 1979 roku w klasie juniorów. Był ośmiokrotnym Mistrzem Kanady w klasie seniorów.
W roku 1983 zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata.
W roku 1984 podczas Olimpiady w Sarajewie jako pierwszy łyżwiarz wykonał podczas programu dowolnego potrójnego Axla, dzięki czemu zyskał przydomek "Mr. Triple Axel" - "Pan Potrójny Axel". Zdobył srebrny medal plasując się za Scottem Hamiltonem.
Podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Calgary, Alberta, w 1988 roku, Brian Orser niósł flagę Kanady.
Bitwa Brianów
Na Olimpiadzie rozegrała się walka "bitwa Brianów", jak nieformalnie współzawodnictwo pomiędzy Brianem Orserem a Amerykaninem Brianem Boitano. Współzawodnictwo rozegrało się na trzech etapach: figurach obowiązkowych, podczas programu krótkiego i programu dowolnego. Po figurach obowiązkowych Boitano był przed Orserem, lecz Orser wygrał z nim program krótki. Różnica między zawodnikami była tak niewielka, że dopiero program długi zadecydował o zwycięstwie. Zarówno program Boitano jak i Orsera miały militarny charakter.
Występ do muzyki "Napoleon", w którym Boitano prezentował pięć etapów w życiu żołnierza, był wykonany bezbłędnie technicznie i zawierał osiem potrójnych skoków, w tym dwa potrójne Axle. W pozycji monda Boitano jechał 10 sekund.
Uzyskał następujące noty:
Orser jechał do muzyki "Dance of the Carter" i "Dance of Kozelkov and His Friends" z baletu Dmitrija Szostakowicza. Wykonał siedem potrójnych skoków w tym jednego potrójnego Axla. Otrzymał następujące noty.
Ostatecznie Boitano zdobył złoty medal, Orser srebrny.
Kariera trenerska

Brian Orser pracuje jako trener w Toronto Cricket, Skating and Curling Club w Toronto, gdzie współpracuje z Tracy Wilson i Ghislainem Briandem.
Do jego obecnych podopiecznych należą między innymi:
Jason Brown
Joseph Phan
Jekatierina Kurakowa[8]
Conrad Orzel
Rika Kihira[9]
Do jego byłych podopiecznych należą między innymi:
Cha Jun-hwan
Yuzuru Hanyū
Javier Fernández
Gabrielle Daleman
Michaela Du Toit
Stephen Gogolev
Elizabet Tursynbajewa
Fedor Andreev
Sean Carlow
Alaine Chartrand
Phoebe Di Tommaso
Christina Gao
Elene Gedewaniszwili
Joshi Helgesson
Kim Yu-na
Rachel Kirkland / Eric Radford
Kwak Min-jeong
Sonia Lafuente
Rylie McCulloch-Casarsa
Nam Nguyen
Adam Rippon
Yun Yea-ji
Jewgienija Miedwiediewa
Remove ads
Osiągnięcia
Remove ads
Nagrody i odznaczenia
- Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 2009[13]
- Canadian Olympic Hall of Fame – 1995
- Nagroda Emmy w kategorii Wybitny występ związany z muzyką klasyczną lub tańcem za występ Carmen on Ice – 1990[14]
- Canadian Sports Hall of Fame – 1989
- Order Kanady – Oficer (Officer) – 1988[4]
- Order Kanady – Członek (Member) – 1985[4]
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads

