Mając 14 lat, zaczęła uczyć się śpiewu pod kierunkiem Jana Ludwika Quatriniego. Występowała na koncertach. Na scenie zadebiutowała 20 kwietnia 1858 r. w Warszawskich Teatrach Rządowych w partii Eleonory (Aleksander Stradella Friedricha von Flotowa). Kolejne jej role to: Małgorzaty (Hugonoci Giacomo Meyerbeera) i Elwiry (Purytanie Vincenzo Belliniego)^[3]. 1 III 1859 została zaangażowana do WTR^[4], przy czym swoją karierę związała z warszawskim Teatrem Wielkim^[5]. Przez 36 lat była najlepiej opłacaną tam solistką^[3].

W 1864 poślubiła urzędnika, Jakuba Klimowicza, jednak nadal używała nazwiska panieńskiego. W latach 1873–1885 występowała w Krakowie, Kijowie, Lwowie^[6] i Odessie^[5].

Po wykonaniu ponad 100 partii operowych i ostatnim występie (2 września 1894 r.^[1]), zajęła się pracą pedagogiczną. Uczyła śpiewu m.in. Wiktorię Kawecką^[7].

Od 1908 r. zasiadała w zarządzie amatorskiego Towarzystwa Teatralnego im. Bogusławskiego^[5].

Głos śpiewaczki zadziwiał ówczesnych słuchaczy i znawców szczególną odmianą sopranu:od dolnego A do trzykreślnego E. Solistka potrafiła zapanować głosem nad chórem i orkiestrą, co umożliwiało jej śpiewanie partii dramatycznych, lirycznych i koloraturowych^[3]. Zachwycona publiczność, po każdym występie rzucała kwiaty oraz kosztowności pod nogi artystki^[3].

Była pierwszą Hanną w Strasznym Dworze Stanisława Moniuszki (1864 r.)^[3].

Życiorys

Przypisy

Linki zewnętrzne