Carl Dahlhaus

Carl Dahlhaus (ur. 10 czerwca 1928 w Hanowerze, zm. 13 marca 1989 w Berlinie) — niemiecki muzykolog.

Carl Dahlhaus

Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1928 Lipsk
Data i miejsce śmierci	14 sierpnia 2024 Sindelfingen
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: muzykologia, teoria muzyki
Alma Mater	Uniwersytet w Getyndze
Doktorat	1953
Habilitacja	1966 Uniwersytet w Kilonii
Profesura	1967
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Kraju Saary Uniwersytet Techniczny w Berlinie
Odznaczenia

Obronił doktorat w Getyndze w 1953 za pracę „Studia nad mszami Josquina des Prés”, a habilitację uzyskał w 1966 w Kilonii. Po habilitacji został zatrudniony na Uniwersytecie w Saarbrücken. W 1967 został mianowany profesorem na Politechnice Berlińskiej^[1]. W 1983 odznaczony Pour le Mérite za Naukę i Sztukę^[2].

Znane publikacje

• Musikästhetik (1967),
• Grundlagen der Musikgeschichte (1977),
• Die Musik des 19. Jahrhunderts (1980).
• Polski wybór prac Dahlhausa Idea muzyki absolutnej (1988).

Jego zainteresowania muzyczne były bardzo szerokie, zajmował się historią muzyki, zwłaszcza XIX wieku, a także teorią i estetyką muzyki.

Przełomowe były jego prace o Wagnerze.