Renato (ur. 1957)

Renato, właśc. Carlos Renato Frederico (ur. 21 lutego 1957 w Morungaba) były brazylijski piłkarz. Podczas kariery występował na pozycji ofensywnego pomocnika.

Renato

Pełne imię i nazwisko	Carlos Renato Frederico
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1957 Morungaba
Wzrost	183 cm
Pozycja	ofensywny pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1975–1980 Guarani FC 80 (24) 1980–1984 São Paulo FC 83 (33) 1985 Botafogo FR 17 (2) 1986–1989 Atlético Mineiro 66 (18) 1989–1993 Jokohama Marinos 58 (35) 1993 Kashiwa Reysol 0 (0) 1994–1996 Ponte Preta 1997 Esporte Clube Taubaté
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1979–1987  Brazylia 22 (3)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w 1975 roku w klubie Guarani FC, w którym występował do 1980 roku, gdy przeszedł do São Paulo FC. Największym sukcesem z Guarani było zdobycie Mistrzostwa Brazylii w 1978. W drużynie z São Paulo występował do 1984 roku i zdobył z nim dwukrotnie Mistrzostwo Stanu São Paulo – Campeonato Paulista w 1980 i 1981. W barwach Trójkolorowych zaliczył 92 spotkania strzeljąc przy tym 33 bramki. Rok 1985 spędził w Botafogo FR, w którym rozegrał 17 spotkań i strzelił 2 bramki. W latach 1986–1989 występował w drużynie Atlético Mineiro. Z Atletico dwukrotnie wywalczył Mistrzostwo Stanu Minas Geiras – Campeonato Mineiro w 1986 i 1988. W 1987 znalazł się w 11 sezonu Ligi Brazylijskiej, za co otrzymał nagrodę Srebrnego Buta - Bola de Prata. Jego bilans w klubie z Belo Horizonte to 67 meczów i 20 bramek.

W 1989 zdecydował się na opuszczenie ojczyzny i transfer do klubu Nissan Motors, który później zmienił nazwę na Jokohama Marinos. Z klubem z Jokohamy zdobył Mistrzostwo Japonii w 1990 oraz trzykrotnie Puchar Cesarza w 1990, 1992 i 1993 oraz dwukrotnie wywalczył tytuł króla strzelców Ligi Japońskiej w 1990 i 1991. W 1994 zdecydował się na powrót do Brazylii i występy w klubie Ponte Preta. Karierę zakończył w 1997 roku w klubie Esporte Clube Taubaté.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Brazylii zadebiutował 26 lipca 1979 w meczu przeciwko reprezentacją Boliwii. W 1982 pojechał z reprezentacją na Mistrzostwa Świata rozgrywanych na stadionach Hiszpanii, jednakże nie wystąpił w żadnym meczu.Karierę reprezentacyjną zakończył 12 grudnia 1987^[1] w meczu przeciwko reprezentacji RFN. Łącznie w reprezentacji rozegrał 22 spotkania w których strzelił 3 bramki.

Sukcesy piłkarskie

• Mistrzostwo Brazylii: 1978
• Mistrzostwo Stanu São Paulo (Campeonato Paulista): 1980, 1981
• Mistrzostwo Stanu Minas Geiras (Campeonato Mineiro): 1986, 1988
• Mistrzostwo Japonii 1990
• Puchar Cesarza: 1990, 1992, 1993