Carrantuohill (zespół muzyczny)

Założyciele zespołu (Adam Drewniok i Zbigniew Seyda) poznali się w technikum budowlanym w Rybniku im. W.I. Lenina w 1978 roku^[1]. Zbigniew Seyda i jego kolega z klasy Erwin Jaworudzki pisali razem teksty piosenek w nurcie poezji śpiewanej^[1]. W szkole średniej powstał zespół Eryś Group, nazwany na cześć kolegi Erwina, do której należeli: Adam Drewniok, Zbigniew Seyda, Dariusz Sojka, Irena Tragarz i Jacek Nowak^[1]. W tym czasie powstał także w Żorach zespół szantowy Miondze, w którym Bogdan Wita grał na skrzypcach^[1].

Eryś Group w składzie: Adam Drewniok, Zbigniew Seyda i Dariusz Sojka w 1985 roku został wyróżniony na Ogólnopolskim Przeglądzie Poezji Śpiewanej w Katowicach, dzięki czemu Polskie Radio nagrało ich muzykę i pojawiła się ona w audycji radiowej Macieja Szczawińskiego^[1]. W 1987 roku zorganizowano festiwal Sari ’87 w Miejskim Domu Kultury w Żorach^[1]. Zespół Miondze występował wówczas z Dariuszem Sojką, który na festiwalu zagrał także w Eryś Group^[1]. Członkowie publiczności owego festiwalu utworzyli zespół Dno, w którym grał skrzypek Maciej Paszek^[1]. Frontmani Eryś Group, zainspirowani celtyckimi brzmieniami Kwartetu Jorgi zaakceptowali pomysł Dariusza Sojki na nową nazwę zespołu tj. Carrantuohill^[1]. Do grupy dołączyli później Bogdan Wita i Maciej Paszek^[1].

Polskie Radio Katowice w listopadzie i grudniu 1988 roku emitowało audycje Anny Herman z cyklu „Moje muzyczne pasje” z zespołem Carrantuohill^[1]. Usłyszał ich wówczas muzyk country Tomasz Szwed, dzięki czemu wcześniej mniej znany zespół rozpoczął koncerty na większych scenach, a Dariusz Sojka grał dodatkowo w zespole Tomasza Szweda^[1]. Debiutancka kaseta grupy została wydana w 1991 roku z pomocą firmy Atlas z Żor^[1]. Na początku lat 90. XX wieku zespół zagrał na festiwalu w Jarocinie, a także występował za granicą; w tym okresie Adam Drewniok zaczął w zespole grać na gitarze basowej^[1].

W 1993 roku wydano kompilację nagrań z dwóch pierwszych kaset pt. Irish Dreams^[1]. Muzycy w tymże roku poznali artystę Boba Balesa, który gościnnie zaśpiewał i zagrał na bouzuki i bodhranie na ich płycie Rocky Road to Dublin^[1]. Od około 1996 roku grupa nawiązała współpracę z poetą Erneste Bryllem, który m.in. tłumaczył dla niej teksty piosenek^[1]. Zespół zagrał na pierwszym Przystanku Woodstock w Czymanowie w 1995 roku^[1] (obecnie Pol’and’Rock Festival), następnie grał na niemal wszystkich jego edycjach, a od roku 2002 był współorganizatorem jego Folkowej Sceny, latami był gospodarzem tej sceny^[2]. W 1998 roku ich występ został wyróżniony przyznaniem przez Jurka Owsiaka nagrody Złotego Bączka. Ponownie wystąpili na festiwalu 1 sierpnia 2019 we wspólnym projekcie z Krzesimirem Dębskim i uczniami Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Żorach^[3].

W 1997 roku do zespołu dołączył perkusista Marek Sochacki^[1]. W 1998 roku wzięli udział w festiwalu poświęconemu Czesławowi Miłoszowi The International Czeslaw Miłosz Festival w Claremont McKenna College w Stanach Zjednoczonych, których poeta sam zaproponował^[1]. Około 2000 roku zespół nawiązał współpracę z zespołem tańca irlandzkiego Clanrye Dancers^[1]. W 2000 roku wydano album Between z udziałem opolskiego kwartetu smyczkowego Quodlibet^[1]. W drugiej połowie 2001 roku zespół wziął udział w nagraniach do niskobudżetowego filmu Duch Gór Rafała Lipki, który ukazał się w 2004 roku pod nazwą Serce Gór, bez dystrybucji kinowej^[1]. W 2002 roku zespół Carrantuohill wydał płytę Inis, na której do tradycyjnych irlandzkich jigów i reeli polskie teksty śpiewali Anna Chwieduk, Kuba Badach, Fiolka, Anna Maria Jopek, Robert Kasprzycki, Paweł Kukiz, Anita Lipnicka, oraz Stanisław Sojka^[4]. W 2006 album został Albumem Roku otrzymując nagrodę Fryderyk^[5].

Dwie płyty wydane przez czasopismo „Ferment” pt. Irish Jazz & Irish Ferment zostały nominowane do nagrody Fryderyk za 2005 rok w kategorii album roku etno/folk/muzyka świata^[1], a płyta Session Natural Irish & Jazz otrzymała w 2007 roku Fryderyka w kategorii album roku muzyka tradycji i źródeł / etno / folk / blues^[1]. W maju 2007 roku obok domu Bogdana Wity w Żorach, w przebudowanej stodole powstało studio nagraniowe zespołu^[1].

21 czerwca 2008 roku w kościele św. Jerzego w Rydułtowach grupa zagrała z Loreeną McKennitt^[1]. 12 stycznia 2011 roku płyta Inis uzyskała status złotej^[6] a 18 marca 2012 roku płyta SESSION natural irish & jazz uzyskała status platynowej^[7]^[8].

Z okazji 25-lecia działalności 18 marca 2012 roku zespół zagrał koncert z Eleanor McEvoy w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej^[1], w tymże roku Carrantuohill koncertował z grupą Fanfare Ciocărlia^[1]. W 2012 roku do zespołu z własnej inicjatywy dołączyła Anna Buczkowska, wówczas uczennica liceum w Katowicach^[1]. W roku 2012 zespół wydał płytę 25 wydaną z okazji dwudziestopięciolecia działalności. W dwupłytowym wydawnictwie oprócz płyty studyjnej, na której gościnnie wystąpili m.in.: Maciej Balcar i Eleanor McEvoy znalazł się także krążek zawierający nagranie jubileuszowego koncertu, który odbył się 18 marca 2012 roku w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej i był transmitowany na żywo w radiowej Trójce^[9].

17 marca 2017 grupa rozpoczęła obchody 30-lecia istnienia swojego istnienia, 19 marca zagrali w Studiu Radiowej Trójki oraz w 21 marca Teatrze Muzycznym Roma z udziałem zespołu tańca Treblers^[1]. W tymże roku ukazał się album Zielona Droga, na którym znalazły się m.in. przeboje zespołu 2 plus 1^[1]. 11 września 2020 roku wydano album Vintage z gościnnym udziałem Macieja Balcara^[1] .

Do dziś zespół zagrał ponad 2500 koncertów, zarówno w kraju, jak i za granicą. W swojej historii gościł m.in. w Czechach, Irlandii, Francji, Niemczech, USA (na zaproszenie Czesława Miłosza), Rosji. Wystąpił również trzykrotnie (1997, 1999 i 2004) na jednym z największych festiwali muzyki irlandzkiej Cork Folk Festival. Wraz z grupą taneczną Reelandia stworzyli widowiska muzyczno-taneczne „Touch of Ireland” i „Dream of Ireland”^[10]. Wraz z zespołem tanecznym SALAKE stworzyli widowisko muzyczno-taneczne „Fairy Dance” - baśń o Kopciuszku opowiedzianą muzyką i tańcem.

Seamus Heaney, poeta irlandzki, laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1995), mając okazję usłyszeć ich muzykę, powiedział: „...nieoczekiwanie poczułem się jak w domu podczas spotkania z zespołem Carrantuohill, polskimi muzykami grającymi irlandzkiego jiga i reela w takim stylu i z takim szelmostwem, że nawet Irlandczycy nie zrobiliby tego lepiej”^{[potrzebny przypis]}

Carrantuohill (zespół muzyczny)

Muzycy

Historia

Dyskografia

gościnnie

Przypisy

Wikiwand - on