Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Paweł Kukiz
polski artysta i polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Paweł Piotr Kukiz (ur. 24 czerwca 1963 w Paczkowie[1][2]) – polski muzyk, wokalista, autor tekstów piosenek i polityk. W latach 1984–2013 lider zespołu Piersi. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2015, inicjator komitetu wyborczego i ruchu politycznego Kukiz’15, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2015), przewodniczący klubu poselskiego Kukiz’15 w Sejmie VIII kadencji (2015–2019) oraz koła tego ruchu w Sejmach IX i X kadencji (2021–2024).
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Życie prywatne i wykształcenie
Wnuk Mariana Kukiza, przodownika Policji Państwowej w II Rzeczypospolitej, zamordowanego w czerwcu 1941 w ramach masakr więziennych NKWD we Lwowie[3][4]. Syn Marianny oraz Tadeusza, lekarza i działacza kresowego[5]. Od 1991 jest żonaty z Małgorzatą, ma trzy córki: Julię (ur. 1991), Polę (ur. 1994) i Hannę (ur. 2000)[2].
Z zawodu muzyk, uzyskał wykształcenie średnie ogólne[1]. W Niemodlinie ukończył szkołę podstawową[6] i liceum ogólnokształcące (1981)[1], tam też został założony zespół Piersi (1984)[7]. Studiował administrację na Uniwersytecie Wrocławskim[8], a następnie prawo i nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim, nie kończąc żadnego z tych kierunków[9].
Kariera muzyczna i rozrywkowa
W latach 80. udzielał się muzycznie w różnych zespołach rockowych, takich jak CDN[10], Hak oraz Aya RL[11]. Z grupą Aya RL nagrał pierwszy album długogrający w swojej dyskografii, tzw. czerwoną płytę. Po wydaniu jej kontynuacji (niebieskiej płyty) opuścił zespół.
W latach 1984–2013 był liderem zespołu Piersi[12], od 1997 do 2004 działającego pod nazwą Kukiz i Piersi. Z grupą tą wydał dziewięć płyt. Kontrowersje w tym czasie wzbudził m.in. antykościelnym utworem „ZChN zbliża się”, któremu zarzucano obrazę uczuć religijnych[13]. W 2013 odszedł z zespołu; zaczął występować w ramach odwołującego się do dorobku grupy projektu Kukiz i Piersi. W 2017 w wyniku postępowania sądowego utracił prawo do posługiwania się nazwą Piersi[14].
Od 1989 był wokalistą zespołu Emigranci[15]. W 2000 dołączył do projektu muzycznego Yugoton[16], a później uczestniczył w jego kontynuacji pod nazwą Yugopolis[17]. W 2003 wydał płytę pt. Borysewicz & Kukiz w duecie z Janem Borysewiczem, z którym wcześniej nagrał także ścieżkę dźwiękową do filmu Olafa Lubaszenki E=mc² z 2002[18]. W 2010 z Maciejem Maleńczukiem nagrał płytę z repertuarem Kabaretu Starszych Panów zatytułowaną Starsi panowie. W duecie z Pihem zaśpiewał piosenkę „Młodość” na wydanym w 2014 albumie Bal maturalny produkcji Rozbójnika Alibaby oraz Jana Borysewicza.
W latach 90. zaczął pojawiać się w filmach – grał główne role w filmie sensacyjnym Girl Guide[2] Juliusza Machulskiego, a z Bolcem w produkcjach Poniedziałek i Wtorek Witolda Adamka[2]. W drugiej połowie lat 90. wystąpił w reklamie napoju Pepsi. Jak sam stwierdził, promował tę markę „dla pieniędzy”[19]. Do wydarzenia nawiązała grupa Kazik na Żywo w utworze „Pozory często mylą” wydanym na albumie Las Maquinas de la Muerte (1999), w którym pojawiły się słowa stanowiące bezpośrednie odniesienie do Pawła Kukiza (Spragniony, do picia nieledwie się zbliżam, wiedziony reklamą z udziałem Kukiza)[20]. Od 2009 był współgospodarzem (z Markiem Horodniczym) programu publicystycznego Koniec końców w TVP1[21]. W 2010 był jurorem na Festiwalu Piosenki Angielskiej w Brzegu.
Działalność społeczna i polityczna
Działalność do 2014
W kampanii przed wyborami parlamentarnymi w 1997 popierał publicznie AWS[22]. W wyborach prezydenckich w 2005 znalazł się w honorowym komitecie poparcia Donalda Tuska[23]. W latach 2006–2007 wspierał kampanię samorządową Hanny Gronkiewicz-Waltz i parlamentarną Platformy Obywatelskiej[24].
W 2009 został redaktorem naczelnym portalu nieobecni.com.pl[25], poświęconego dokumentacji polskich cmentarzy za wschodnią granicą kraju, a także zabytkowych cmentarzy na Ziemiach Zachodnich (m.in. pożydowskich i poniemieckich), jak również wszystkich nekropolii, na których spoczywają Polacy[26]. Przy współpracy z Powiernictwem Polskim nagrał odwołującą się do działalności niemieckiej polityk Eriki Steinbach piosenkę „Heil Sztajnbach”[27].
W wyborach prezydenckich w 2010 opowiedział się za kandydaturą Marka Jurka[28]. W tym samym roku podpisał się pod zainicjowanym przez Fundację Mamy i Taty listem otwartym przeciwko organizowaniu w Warszawie europejskiej parady mniejszości seksualnych EuroPride[29]. Paweł Kukiz zadeklarował się jako przeciwnik adopcji dzieci przez osoby homoseksualne[30] oraz przeciwnik aborcji[31].
W 2010 i 2011 był członkiem komitetu poparcia Marszu Niepodległości, organizowanego corocznie 11 listopada w Narodowe Święto Niepodległości przez Młodzież Wszechpolską i Obóz Narodowo-Radykalny. Z komitetu tego wystąpił w 2012[32].
Zaczął angażować się w działalność polityczną, głosząc głównie postulat wprowadzenia jednomandatowych okręgów wyborczych i organizując m.in. akcję „Zmieleni.pl”[33]. Wziął udział w akcji na rzecz ruchu pro-life „Uratuj świętego!” (2011)[34].
Działalność od 2014
W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia Bezpartyjnych Samorządowców został wybrany na radnego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego[35][36]; został członkiem komisji współpracy zagranicznej oraz kultury, nauki i edukacji[37].
W lutym 2015 zapowiedział zamiar startu w wyborach prezydenckich 10 maja tegoż roku[38]. Zajął 3. miejsce wśród 11 kandydatów, zdobywając 3 099 079 głosów, co stanowiło 20,8% głosów ważnych[39]. Przed drugą turą głosowania nie poparł żadnego z kandydatów[40]. W lipcu 2015 powołał KWW Kukiz’15 z zamiarem startu w jesiennych wyborach parlamentarnych[41] (według jego słów nazwa ruchu oznaczała „Koniec Układu Korupcji i Złodziejstwa”[42]). Otwierał listę tego komitetu w okręgu warszawskim; otrzymał 76 675 głosów i zdobył mandat poselski[43] (ruch otrzymał 8,8% głosów i 42 mandaty poselskie). W Sejmie VIII kadencji został przewodniczącym klubu poselskiego Kukiz’15, zasiadł też w Komisji do Spraw Służb Specjalnych[1]. W grudniu 2015 ogłoszono powstanie Stowarzyszenia na Rzecz Nowej Konstytucji Kukiz’15, zarejestrowanego w 2016, którego został prezesem[44][45].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 jego ugrupowanie nie zdobyło mandatów (Kukiz’15 otrzymał 3,7% głosów)[46]. Paweł Kukiz został wówczas upoważniony do prowadzenia rozmów z innymi ugrupowaniami politycznymi w sprawie wspólnego startu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[47]. W sierpniu 2019 ogłosił, że Kukiz’15 wystartuje w wyborach do Sejmu z list PSL w ramach Koalicji Polskiej[48]. W wyborach Paweł Kukiz kandydował z pierwszego miejsca w okręgu opolskim i uzyskał poselską reelekcję, otrzymując 23 468 głosów[49]. Kandydaci rekomendowani przez kierowany przez niego ruch uzyskali 6 mandatów poselskich[50]. W dniu rozpoczęcia nowej kadencji Sejmu został ogłoszony przewodniczącym rady Koalicji Polskiej[51].
W marcu 2020 poinformował o tworzeniu związanej ze stowarzyszeniem partii politycznej pod nazwą K’15[52], którą zarejestrowano w lipcu tego samego roku[53]. W grudniu 2020 wraz z innymi posłami Kukiz’15 znalazł się poza klubem parlamentarnym Koalicji Polskiej, stając się posłem niezrzeszonym[54]. W lutym 2021 został przewodniczącym nowo powołanego koła poselskiego Kukiz’15 – Demokracja Bezpośrednia[55][56]. W maju tego samego roku w imieniu partii K’15 podpisał porozumienie programowe z rządzącą partią Prawo i Sprawiedliwość[57]. Partia K’15, której był prezesem, została wyrejestrowana w styczniu 2023[58].
W sierpniu 2023 został ogłoszony liderem listy wyborczej PiS w okręgu opolskim w wyborach parlamentarnych w tymże roku[59]. W wyniku głosowania utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję, zagłosowały na niego wówczas 43 292 osoby[60]. W listopadzie 2023 został przewodniczącym koła poselskiego Kukiz’15 w Sejmie X kadencji[61]. W październiku 2024 wraz z innymi członkami tego koła powołał nowe koło poselskie o nazwie Wolni Republikanie[62] (jego przewodniczącym został Marek Jakubiak). Przed wyborami prezydenckimi w 2025 nie poparł Marka Jakubiaka, a kandydata Konfederacji, Sławomira Mentzena[63]. Przed drugą turą tych wyborów zadeklarował oddanie swojego głosu na Karola Nawrockiego[64].
Remove ads
Krytyka
Działalność polityczna Pawła Kukiza, w tym zwłaszcza bliska współpraca z PiS, spotkała się wielokrotnie z krytyką[65]. Muzykowi wypominano jego wcześniejsze słowa, w których odcinał się od takiej aktywności[66]. Negatywnie o jego działalności wypowiadali się dawni koledzy z branży muzycznej: Muniek Staszczyk[67], Maciej Maleńczuk[68] i Jan Borysewicz[69]. Muzycy z zespołu Piersi nagrali w 2023 piosenkę „Świenty Paweł”, krytykującą polityczne zaangażowanie byłego lidera tej grupy[70].
Paweł Kukiz w odpowiedzi na krytykę twierdził, że nie zmienił poglądów, a działalność poselska przyniosła mu mniejszy dochód niż koncerty. Wskazał, że w 2021 nawiązał współpracę z PiS, aby realizować swoje postulaty programowe[65][70]. W 2023 premier Mateusz Morawiecki przyznał związanej z ruchem Pawła Kukiza Fundacji „Potrafisz Polsko!” dotację w wysokości ponad 4 milionów złotych[71], co było krytykowane również przez polityków współrządzącej Solidarnej Polski[72].
Remove ads
Wyniki wyborcze
Odznaczenia i wyróżnienia
- 1995: Nagroda Fundacji Kultury Polskiej (FPFF w Gdyni) za film Girl Guide[73]
- 2003: nominacja do Fryderyka w kategorii „album roku pop” (Jan Borysewicz, Paweł Kukiz – Borysewicz & Kukiz)[74]
- 2006: Order Uśmiechu[75]
- 2008: Medal Świętego Brata Alberta[76]
- 2016: Nagroda Kisiela w kategorii polityk[77]
Dyskografia
- Albumy
- Notowane utwory
- Inne
- Teledyski
Remove ads
Filmografia
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads