Centralny Urząd Planowania (1945–1949)

Centralny Urząd Planowania (CUP) – organ planowania gospodarczego w Polsce powołany 10 listopada 1945^[1] i kierowany do lutego 1948 przez Czesława Bobrowskiego.

Urząd zajmował się przygotowaniem odbudowy kraju ze zniszczeń wojennych, opracowywał plany rozwoju gospodarczego (plan trzyletni) i nadzorował ich wykonanie. 10 lutego 1949 został przekształcony w Państwową Komisję Planowania Gospodarczego^[2], ta z kolei w 1956 została przekształcona w Komisję Planowania przy Radzie Ministrów^[3], a w 1989 ponownie w Centralny Urząd Planowania^[4].

Prezesi Urzędu

• 1945–1948 – Czesław Bobrowski^[5]
• 1948–1949 – Tadeusz Dietrich^[5]