Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ceremonials
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ceremonials – drugi album londyńskiej grupy indiepopowej Florence and the Machine. Wydawnictwo ukazało się 28 października 2011 roku nakładem wytwórni muzycznej Island Records. Płyta zadebiutowała na 1. miejscu listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii[11].
Remove ads
Rozwój
Podsumowanie
Perspektywa
Magazyn NME potwierdził, że po nagraniu utworu „Heavy in Your Arms” na potrzeby soundtracku do The Twilight Saga: Eclipse, piosenkarka Florence Welch weszła do studia na dwa tygodnie, aby nagrywać z producentem Paulem Epworthem, z którym pracowała podczas nagrywania debiutanckiej płyty Lungs w 2009 roku. Powiedziała, że dwa nagrania, które zostały nagrane były inspirowane przez naukę, ponieważ „wiele jej rodziny to lekarze i próbuje stać się lekarzem, więc wiele jej rozmów kojarzy się z medycyną”[12]. Utwór „Strangeness and Charm” (zawarty w wersji deluxe edition) został nagrany jako pierwszy na tę płytę, 2 maja 2010 roku w Olympia Theatre w Dublinie w Irlandii podczas trasy koncertowej zespołu[13]. Welch zaśpiewała go na żywo po raz pierwszy w Hammersmith Apollo podczas kolejnego koncertu z jej trasy koncertowej. Piosenkarka opisuje piosenkę jako „dość nieustanne siedem minut” oraz „taneczną, ciężkie bębny, bas i buczenie”[12][13].
17 lutego 2011 roku w wywiadzie dla strony internetowej Gibson Guitar, gitarzysta Rob Ackroyd powiedział: „Praca nad drugim albumem rozpoczęła się z Paulem Epworthem i nie ma mowy, żeby wydać go w przełomie kwietnia lub maja”[14]. W czerwcu 2011, Epworth powiedział w wywiadzie dla BBC 6 Music, że album będzie prawdopodobnie gotowy „do końca lipca” i będzie „o wiele mniej indie, ale więcej ducha”[15] Dodał również, że istnieje szesnaście piosenki do umieszczenia na albumie, ale nie wiadomo, czy wszystkie znajdą się na płycie[15].
Podczas tournée w Ameryce Północnej, Florence and the Machine, 12 czerwca 2011 roku po raz pierwszy zaprezentowali singel „What the Water Gave Me” w Greek Theatre w Berkeley w Kalifornii[16]. 23 sierpnia 2011 utwór ukazał się na iTunes jako singel z najnowszego albumu grupy, a na oficjalnym kanale VEVO w serwisie YouTube pojawił się teledysk[17][18].
Remove ads
Tło i inspiracja
„To dziwna płyta. Z jednej strony jest bardzo energetyczna i bezpośrednia, z drugiej strony przypomina maszynę. W porównaniu do debiutu usłyszymy więcej wpływów soulu niż indie rocka” |
– Producent Paul Epworth o nowym albumie[19]. |
Recenzentka Guardiana napisała, że „nowa płyta jest bardziej 'amerykańska', z klimatami R&B spod znaku Franka Oceana oraz transowymi syntezatorami w kilku momentach. Poza tym jednak to stara Florence: demony, rumaki, modlitwy”[20]. Welch powiedziała o piosence „No Light, No Light”, że chciała nią powiedzieć symboliczne „przepraszam”, a często, gdy chce coś powiedzieć konkretnej osobie, musi to zaśpiewać tysiącom. Tak radzi sobie z brakiem komunikacji w związkach[20]. Piosenkę „Seven Devils” zainspirowała książka Chestera Himesa „If He Hollers Let Him Go”[20]. „Shake It Out” zostało pisane na ogromnym kacu piosenkarki, a w pół godziny udało się jej wygnać z głowy wszystkie demony minionej nocy[20]. „Never Let Me Go” opowiada o początku i o końcu; o intencjach i o tym, co z nich wychodzi, że być może produkt finalny wcale nie jest taki zły, jak nam się wydaje[20]. „Only If for a Night” zainspirował niezwykły sen z udziałem nieżyjącej od wielu lat babci Florence Welch, w którym udziela jej praktycznych rad dotyczących kariery[20]. Pierwszy singel z albumu „What The Water Gave Me”, Welch napisała inspirując się wizją Virginii Woolf, która z kamieniami w kieszeniach płaszcza idzie w kierunku rzeki, by dać się jej pochłonąć[20].
Remove ads
Odbiór
Sukces komercyjny
Ceremonials zadebiutował jako numer jeden w UK Albums Chart, sprzedając około 38 tysięcy egzemplarzy w pierwszych dwóch dniach od premiery płyty, a 90 tys. egzemplarzy w pierwszym tygodniu[21][22]. Album zadebiutował również na pierwszym miejscu w Australii, Irlandii i Nowej Zelandii i zdobył status złotej płyty w Australian Recording Industry Association (ARIA) w pierwszym tygodniu sprzedaży[23][24][25]. W Stanach Zjednoczonych album znalazł się na szóstej pozycji w notowaniu Billboard 200, sprzedając się łącznie w ilości 105 tys. egzemplarzy[26]. 18 października 2011 British Phonographic Industry (BPI) poinformował, że album zdobył status złotej płyty, czyli sprzedało się 100 tys. kopii[27].
Single
„Wiedziałam jak wiele ludzi czeka na tę płytę. Usiłowałam nagrać materiał, który sama chciałabym usłyszeć, dramatyczne, potężne, a jednocześnie nieco przerażające brzmienie. Chciałam, żeby efekt był powalający” |
– Florence Welch o albumie[28]. |
- „What the Water Gave Me” został wydany 23 sierpnia jako pierwszy singel z albumu Ceremonials. Piosenka osiągnęła umiarkowany sukces na listach przebojów, debiutując w UK Singles Chart na 24. miejscu[29].
- „Shake It Out” to drugi singel, wydany 14 września 2011 roku[30]. 6 listopada grupa zaśpiewała tę piosenkę w ósmym sezonie programu The X Factor w Wielkiej Brytanii[31].
Remove ads
Lista utworów
Remove ads
Personel
Podsumowanie
Perspektywa
Zespół
- Florence Welch – wokal, bas
- Rob Ackroyd – gitara
- Christopher Lloyd Hayden – wokal, perkusja, instrumenty perkusyjne
- Tom Monger – gitara basowa, harfa
- Mark Saunders – wokal, bas, gitara, instrumenty perkusyjne
- Isabella Summers – czelestę, chór, programowanie, fortepian, smyczki, syntezator, wokal
Dodatkowy personel
- Sian Alice – chórki
- Max Baillie – altówka
- Ben Baptie – asystent
- Tom Beard – fotografia
- Rusty Bradshaw – organy Hammonda, klawisze
- Bravo Charlie Mike Hotel – układ
- Bullion – programowanie
- Ian Burdge – wiolonczela
- Gillon Cameron – skrzypce
- Tabitha Denholm – kierownictwo artystyczne
- Tom Elmhirst – mieszanie
- Paul Epworth – producent
- Richard George – skrzypce
- Matty Green – asystent
- Sally Herbert – skrzypce
- Peter Hutchings – asystent inżyniera
- Ted Jensen – mastering
- Joseph Hartwell Jones – asystent inżyniera
- Rick Koster – skrzypce
- Oli Langford – skrzypce
- Henrik Michelsen – asystent inżyniera
- Lisa Maurów – chórki
- Ben Mortimer – A&R
- Jack Peñate – chórki
- Mark Rankin – inżynier, miksowanie
- Ben Roulston – wokal inżyniera
- Lucy Shaw – kontrabas
- Craig Silvey – mieszanie
- Mark „Spike” Stent – mieszanie
- Nikolaj Torplarsen – fortepian
- Jesse Ware – chórki
- Bryan Wilson – asystent
- Warren Zieliński – skrzypce
Remove ads
Notowania i certyfikacje
Tygodniowe notowania
Remove ads
Historia wydania
Remove ads
Linki zewnętrzne
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads