Cerkiew św. Jerzego w Dawidgródku

Cerkiew św. Jerzego – prawosławna cerkiew w Dawidgródku, jedna z najstarszych świątyń tego wyznania na Polesiu. Należy do dekanatu stolińskiego eparchii pińskiej i łuninieckiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego^[1].

Cerkiew św. Jerzego

Георгіеўская царква

nr rej. 112Г000711
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Miejscowość	Dawidgródek
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	pińska i łuniniecka
Wezwanie	św. Jerzego
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia/6 maja
Historia Data zakończenia budowy II poł. XVII w. Data zamknięcia po 1945 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, drewniana
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego
Położenie na mapie Białorusi Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego
52°03′21,6″N 27°13′44,1″E

Cerkiew św. Jerzego została wzniesiona w Dawidgródku, w obrębie prawosławnego cmentarza, w II połowie XVII w. W 1724 świątynia została przebudowana. Ikonostas w świątyni pochodzi z 1751. Cerkiew pozostawała czynna do końca II wojny światowej, następnie została zamknięta przez władze radzieckie. Parafia prawosławna odzyskała obiekt w 1990, wtedy też miał miejsce remont obiektu^[2].

Cerkiew wzniesiona jest z drewna. Jest to budowla trójdzielna, złożona z trzech prostokątnych części: babińca, nawy i pomieszczenia ołtarzowego. Nawa jest dwukondygnacyjna; górna kondygnacja jest znacznie niższa od dolnej. Każda z części kryta jest dachem czterospadowym i zwieńczona niewielką cebulastą kopułą. Pomieszczenie ołtarzowe łączy się z zakrystią, zaś babiniec – z dodatkowym niższym przedsionkiem^[2]. Dzwonnica cerkiewna jest wolno stojącą czterokondygnacyjną budowlą, także zbudowaną z drewna^[2].