Chapter 11

Chapter 11 (z ang. „Rozdział 11") – przepis w prawie upadłościowym Stanów Zjednoczonych, który przyznaje niewypłacalnej spółce czas (przynajmniej 120 dni na przedstawienie planu i dodatkowe 60 dni na uzyskanie zatwierdzenia) na podjęcie próby rozwiązania jej problemów w celu umożliwienia kontynuacji działalności^[1].

Rozwiązanie zazwyczaj obejmuje wniesienie dodatkowych zasobów finansowych (przez nowych inwestorów lub kredytodawców obejmujących udziały wierzyciela) i/lub propozycję restrukturyzacji długów umożliwiającą ich obsługę, ale w zmieniony sposób^[1]. Jednocześnie stosowane jest zamrożenie zobowiązań, podczas którego spółka prowadzi działalność albo pod obecnym kierownictwem, albo pod nadzorem syndyka wyznaczonego przez sąd. Po zakończeniu tego okresu większość wierzycieli może nadal podjąć decyzję o wykonaniu swoich praw wierzyciela, aby zlikwidować spółkę lub zaakceptować plan ratowania, który prawdopodobnie będzie obejmował umorzenie części długu^[1]. Sprzeciwiający się wierzyciele mogą zostać zmuszeni dostosować się, jeżeli sąd uzna, iż działają nieodpowiednio^[1].

Rozdział 11, w przeciwieństwie do zarządu przymusowego kontrolowanego przez wierzycieli, wstrzymuje natychmiastowe wykonanie ich praw na rzecz zarówno praw dłużnika, jak i uporządkowanej restrukturyzacji. W innym przypadku naprawienie problemów finansowych spółki może być chaotyczne, antagonistyczne i marnotrawne (przez niezachowanie wartości możliwych do odzyskania)^[1].

W innych państwach także funkcjonują podobne mechanizmy, jednak nie tak rozwinięte jak w USA^[1].

Rozdział 11 jest szczególnie użyteczny w razie nagłych i niekontrolowanych zagrożeń kontynuacji działalności^[1].