Charles Greywolf

Charles Greywolf, właśc. David Vogt (ur. 5 września 1975^[1] w Berus) – niemiecki gitarzysta, producent muzyczny i inżynier dźwięku. Jeden z założycieli powermetalowej grupy Powerwolf.

Charles Greywolf

Charles Greywolf, 2015
Imię i nazwisko	David Vogt
Data i miejsce urodzenia	5 września 1975 Berus
Pochodzenie	Niemcy
Instrumenty	gitara elektryczna gitara basowa
Gatunki	heavy metal, power metal, gothic metal, stoner rock, raga rock, punk rock
Zawód	gitarzysta, producent muzyczny
Aktywność	od 2002
Zespoły
Red Aim (2002–2005) Powerwolf (od 2003) Flowing Tears (2007–2014) Heavatar (2012–2014)
Strona internetowa

Posiada studio nagraniowe o nazwie „Studio Greywolf”^[2][3].

Jest w związku małżeńskim z wokalistką byłego zespołu Flowing Tears – Helen Vogt (obecnie wokalistka Lighthouse in Darkness)^[4][5].

Życiorys

David Vogt dołączył do Red Aim jako basista pod pseudonimem „El Davide” w 2002 roku^[6]. W 2003 wraz z Benjaminem Bussem założył zespół Powerwolf. Pomimo braku pokrewieństwa, oboje przyjęli sceniczne nazwisko „Greywolf”^[7]. Krótko po tym dołączyła do nich reszta zespołu Red Aim. Dołączył do Flowing Tears w 2007^[8].

Jako producent muzyczny pracował z takimi zespołami jak Autumnblaze, Demon Incarnate, Dying Gorgeous Lies, Gloryful, Godslave, Hammer King, Hatred, InfiNight, Kambrium, Lonewolf, Messenger, No Hope, Noctura, Powerwolf, The Last Supper, Tortuga, Turin Horse, Unchained i Vintundra.

Dyskografia

Red Aim

• Flesh For Fantasy (2002)
• Niagara (2003)

Powerwolf

Osobny artykuł: Dyskografia Powerwolfa.

• Return in Bloodred (2005)
• Lupus Dei (2007)
• Bible of the Beast (2009)
• Blood of the Saints (2011)
• Preachers of the Night (2013)
• Blessed & Possessed (2015)
• The Sacrament of Sin (2018)

Flowing Tears

• Thy Kingdom Gone (2008)

Heavatar

• All My Kingdoms (2013)

Jako producent^[1]

• Autumnblaze – Every Sun Is Fragile (2013)
• Demon Incarnate – Demon Incarnate (2015)
• Demon Incarnate – Darvaza (2016)
• Dying Gorgeous Lies – The Hunter and the Prey (2019)
• Gloryful – Ocean Blade (2014)
• Gloryful – End of the Night (2016)
• Godslave – Thrashed Volume III (2012)
• Hammer King – Kingdom of the Hammer King (2015)
• Hatred – War of Words (2015)
• Infinight – Like Puppets (2011)
• Kambrium – The Elders' Realm (2016)
• Lonewolf – The Fourth and Final Horseman (2013)
• Lonewolf – Cult of Steel (2014)
• Lonewolf – The Heathen Dawn (2016)
• Lonewolf – Raised on Metal (2017)
• Messenger – Captain's Loot (2015)
• Messenger – Starwolf - Pt. 2: Novastorm (2015)
• No Hope – Beware (2017)
• Noctura – Requiem (2016)
• Noctura – Als Dornröschen mich betrog (2018)
• Powerwolf – Blood of the Saints (2011)
• Powerwolf – Alive in the Night (2012)
• Powerwolf – Preachers of the Night (2013)
• Powerwolf – Blessed & Possessed (2015)
• Powerwolf – The Metal Mass – Live (2016)
• Powerwolf – Metallum Nostrum (2019)
• The Last Supper – Solstice (2013)
• Tortuga – Pirate's Bride (2015)
• Turin Horse – Prohodna (2019)
• Unchained – Code of Persistence (2011)
• Vintundra – Isländskasagor (2012)