Charles Strachey

Charles Towneley Strachey, 3. baron O’Hagan (ur. 6 września 1945 w Londynie^[1], zm. 23 marca 2025 w Barnstaple^[2]) – brytyjski polityk, członek Izby Lordów, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II i III kadencji.

Charles Strachey

Data i miejsce urodzenia	6 września 1945 Londyn
Data i miejsce śmierci	23 marca 2025 Barnstaple
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	New College
Stanowisko	członek Izby Lordów (1961–1999), poseł do Parlamentu Europejskiego (1973–1975, 1979–1994)
Partia	Partia Konserwatywna (od 1975)

Herb Charlesa Stracheya

Życiorys

Syn Thomasa Stracheya, który w 1955 popełnił samobójstwo. Wywodził się z rodu baronów Strachey, jego przodek Edward Strachey był członkiem parlamentu. Jego matką chrzestną została przyszła królowa Elżbieta II, na jej dworze od 1959 do 1961 zajmował stanowisko ceremonialne. W 1961 po śmierci dziadka Maurice’a Towneley-O’Hagana odziedziczył tytuł barona O’Hagan^[3]. Kształcił się w Eton College i New College w ramach Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie uzyskał tytuł zawodowy Master of Arts. W latach 1979–1981 był kanclerzem konserwatywnego stowarzyszenia Primrose League^[4].

W latach 1961–1999 dziedziczny członek Izby Lordów^[5], w 1967 wygłosił w nim swoją pierwszą przemowę. Od stycznia 1973 do lipca 1975 oddelegowany do Parlamentu Europejskiego^[3]. W 1975 utracił stanowisko europosła po porozumieniu torysów i labourzystów, zakładającym delegowanie do Europarlamentu wyłącznie członków tych dwóch partii (wcześniej Partia Pracy nie wysuwała swoich kandydatów ze względu na występujące tendencje eurosceptyczne).

W tym samym roku wstąpił do Partii Konserwatywnej, z jej listy wybierany w wyborach bezpośrednich do Parlamentu Europejskiego w 1979, 1984 i 1989. Przystąpił do frakcji Europejscy Demokraci, a w 1992 wraz z nią do Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańskich Demokratów)^[1]. W marcu 1994 zrezygnował z mandatu ze względu na stan zdrowia. W 1999 utracił miejsce w Izbie Lordów wskutek ustawy ograniczającej liczbę parów dziedzicznych^[6].

Życie prywatne

Trzykrotnie żonaty. W 1967 poślubił Tamarę Bagration-Imeretinski, wywodzącą się z dynastii Bagratydów. Miał z nią córkę, małżonkowie rozwiedli się w 1984. Od 1985 do 1995 żonaty z Mary Roose-Francis, z którą miał córkę. W 1995 zawarł związek małżeński z Elizabeth Smith^[3]. W 2008 sprzedał część swoich tytułów szlacheckich ze względu na złą sytuację finansową i zdrowotną^[7].