Chorinsk

Chorinsk (ros. Хо́ринск, bur. Хори; 1727–1917 Nikolskoje, ros. Никольское; 1917–1926 Dudo-Aninskoje, ros. Додо-Анинское) – wieś w syberyjskiej części Rosji, w Buriacji. Siedziba rejonu chorińskiego i osiedla wiejskiego Chorinskoje. Położone nad Udą u ujścia Zergeleju, w oddaleniu 165 km na wschód od Ułan Ude; przy autostradzie nr P436, prowadzącej ze stolicy Buriacji do Czyty. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w, odległym o 130 km, Zaigrajewie. Liczba mieszkańców, w 2016 r., wynosiła 11 080 osób^[1].

Chorinsk

ros. Хоринск
bur. Хори

wieś
Herb
Państwo	Rosja
Republika	Buriacja
Rejon	choriński
Powierzchnia	3525 km²
Wysokość	654 m n.p.m.
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość	11 080 3 os./km²
Nr kierunkowy	+7 30148
Kod pocztowy	671410
Strefa czasowa	UTC+8:00
Położenie na mapie Buriacji Chorinsk
Położenie na mapie Rosji Chorinsk
52°06,0′N 109°27,6′E

Historia

Chorinsk powstał w wyniku połączenia dwóch wsi Dumy i Bazaru. Pierwsza z wymienionych była siedzibą Chumińskiej Stepowej Dumy oraz siedzibą taiszy. Druga z wymienionych była osadą targową, zamieszkałą głównie przez chłopów, rzemieślników i nieznaczną liczbę kupców. Najpóźniej po zniesieniu samorządu buriackiego (1727) miejscowość zaczęto nazywać osadą Nikolskiego, która połączona z Bazarem przyjęła oficjalną nazwę Nikolskoje. W 1917 wieś przemianowano na Dudo-Aninskoje.

Po utworzeniu rejonu chorińskiego (1923) ośrodek administracyjny nowej jednostki przeniesiono 4 lutego 1926 z tymczasowej siedziby w Kulsku do Dudo-Aniskojego, które przemianowano na Chorinsk. W owym okresie miejscowość obejmowała powierzchnię 352,5 ha, na której znajdowało się 261 zagród zamieszkałych przez 291 rodzin (850 osób), z czego 527 (62%) stanowili Rosjanie, 289 (33,9%) Buriaci, zaś pozostałe 3,9% osoby innych narodowości. 1 listopada 1928 uruchomiono połączenie autobusowe z Wierchnieudińskiem (Ułan-Ude)^[2]. Wiosną 1941 oddano do użytku most nad Udą, skracając czas podróży do stolicy^[3].

20 marca 1973 Chorinsk otrzymał status osiedla typu miejskiego. 15 listopada 1990 powrócił do statusu wsi.

Demografia

W 2016 populacja miejscowości wyniosła 11 080 osób, z czego 5311 stanowili mężczyźni, a 5769 kobiety^[1],

Liczba ludności Chorinska (1926–2016)

1926	1959		1970		1979		1989		2002		2010		2016
Liczba	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana	Liczba	Zmiana
850	3 450	2 600	6 510	3 060	7 255	745	8 661	1 406	8 080	581	8 138	58	11 080	2 942

Edukacja i kultura

We wsi znajdują się cztery szkoły podstawowe z przedszkolami oraz dwie szkoły średnie ogólnokształcące. W miejscowości mają swoje siedziby również Szkoła Artystyczna oraz Młodzieżowy Ośrodek Kultury. W Chorinsku działa również przyzakładowa szkoła wieczorowa oraz filia Buriackiego Technikum Przemysłowego.

W Chorinsku znajduje się Buriacka Biblioteka Centralna, która jest jedną z pierwszych książnic w regionie. W 1918 z inicjatywy miejscowego nauczyciela utworzono we wsi czytelnię ludową, która z czasem rozbudowana została do biblioteki okręgowej. W 1868 utworzono w niej ośrodek kształcenia techników rolnictwa i hodowli. W 1973 została mianowana biblioteką główną Buriacji. W 2005 otrzymała imię Damby Żalsarajewa. Biblioteka stała się ważnym ośrodkiem życia kulturalnego, wystawiennictwa i promocji czytelnictwa. Jest ona drugą co do wielkości książnicą Syberii Wschodniej^[4].

Chorinsk jest siedzibą lokalnej redakcji buriackiej gazety "Удинская новь" (Udinskaja Now).

Religia

W Chorinsku znajduje się cerkiew św. Mikołaja, będąca siedzibą parafii prawosławnej. Wchodzi ona w skład eparchii siewierobajkalskiej w metropolii buriackiej Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.