Choroba Kaszina-Beka

Choroba Kaszina-Beka (łac. Osteoarthritis deformans endemica, ang. Kashin-Bek disease) – nabyta choroba, występująca endemicznie w Chinach, Tybecie i Syberii. Objawy choroby pojawiają się około 5. roku życia. W przebiegu choroby dochodzi do zniszczenia stawów, co wywołuje nawracające i przeważnie obustronne bóle stawów, ograniczenie ich ruchomości oraz obrzęk.

Choroba Kaszina-Becka

Osteoarthritis deformans endemica
Klasyfikacje
ICD-10	M12.1

Epidemiologia

Szacuje się, że w samych Chinach na chorobę cierpi 2,5 miliona ludzi^[1].

Etiologia

Uważa się, że u podstaw choroby leży niedobór selenu oraz jodu^[2], zwłaszcza gdy oba stany współistnieją. Z tego też powodu choroba przebiega często z wolem tarczycy i rzadziej kretynizmem^[3]. Podejrzewa się, że znaczenie może mieć również zanieczyszczenie zboża grzybami^[4] oraz mykotoksyny^[5][6].

Objawy

Choroba charakteryzuje się zaburzeniami wzrostu i dojrzewania u dzieci. Nieprawidłowości we wzroście kości doprowadzają do zmian w obrębie nasad i przynasad kości, które powodują zaburzenia wzrostu.

Leczenie

Leczenie ma charakter paliatywny. Obecnie prowadzone jest badanie, mające na celu wyjaśnienie, czy suplementacja antyoksydantów wpływa na przebieg choroby^[7].

Historia

Choroba została po raz pierwszy opisana w 1849 przez rosyjskiego lekarza Nikołaja Kaszina, a w 1909 przez Jewgienija Beka^[8][9].