Christiaan Eijkman

Christiaan Eijkman (ur. 11 sierpnia 1858 w Nijkerk, zm. 5 listopada 1930 w Utrechcie) – holenderski lekarz, laureat Nagrody Nobla w 1929.

Christiaan Eijkman

Państwo działania	Holandia
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1858 Nijkerk
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1930 Utrecht
Specjalność: higiena, medycyna sądowa
Alma Mater	Uniwersytet Amsterdamski
Uczelnia	Uniwersytet w Utrechcie
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Życiorys

Studiował medycynę na Uniwersytecie Amsterdamskim^[1][2]. W latach 1896–1898 był dyrektorem Instytutu Patologii na Jawie^[2], a w 1898–1928 profesorem higieny i medycyny sądowej na Uniwersytecie w Utrechcie^[1][2][3].

Prowadził badania nad chorobą beri-beri. W 1897 stwierdził, że niełuszczony ryż zawiera czynnik zapobiegający beri-beri, nazwany później witaminą B₁^[1][2][3]. W 1929 za to odkrycie otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny^[1][2][3], równocześnie z odkrywcą witaminy A, Frederickiem Hopkinsem^[1].

Był członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk^[4].