Christopher Grotheer

Christopher Grotheer (ur. 31 lipca 1992 w Wernigerode^[2]) – niemiecki skeletonista, mistrz olimpijski (2022), pięciokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Christopher Grotheer

Christopher Grotheer w 2020 roku
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1992 Wernigerode
Klub	BSR Oberhof[1]
Wzrost	180 cm[1]
Debiut w PŚ	8 listopada 2012, Lake Placid (14. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	8 listopada 2012, Lake Placid (14. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	7 grudnia 2012, Winterberg (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	7 stycznia 2017, Altenberg
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 Mężczyźni Mistrzostwa świata złoto Whistler 2019 Drużynowo złoto Altenberg 2020 Mężczyźni złoto Altenberg 2021 Mężczyźni złoto Altenberg 2021 Drużynowo srebro Winterberg 2015 Drużynowo srebro Königssee 2017 Drużynowo Mistrzostwa Europy brąz Sankt Moritz 2022 Mężczyźni Mistrzostwa świata juniorów złoto Igls 2013 Mężczyźni złoto Altenberg 2015 Mężczyźni srebro Igls 2012 Mężczyźni srebro Winterberg 2014 Mężczyźni Puchar Świata 3. miejsce 2021/2022

Kariera

Skeleton uprawia od 2007 roku^[1]. W 2010 roku rozpoczął starty w Pucharze Europy, zaś rok później w Pucharze Interkontynentalnym^[3]. W 2012 roku wziął udział w obu rozegranych w Igls mistrzostwach świata juniorów: na tych pierwszych zdobył srebrny medal, natomiast na tych drugich złoty medal^[3]. 8 listopada tego roku zadebiutował i zarazem zdobył pierwsze punkty w Pucharze Świata zajmując na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2012/2013 14. miejsce, z kolei 7 grudnia zaliczył pierwsze pucharowe podium, kiedy to na zorganizowanych w Winterbergu zawodach zajął 3. miejsce, przegrywając tylko z Łotyszem Martinsem Dukursem i Rosjaninem Aleksandrem Trietjakowem^[3][4]. Rok później pojawił się na mistrzostwach Europy w Igls, na których był szósty, a także na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, które przyniosły mu indywidualne 16. miejsce^[3]. W 2014 roku, na mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu wywalczył srebrny medal^[1].

W 2015 roku wziął udział w mistrzostwach Niemiec, na których zdobył brązowy medal, w mistrzostwach Europy w La Plagne, na których zajął 4. miejsce, w mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu, z których przywiózł zdobyty ex aequo z Rosjaninem Nikitą Triegubowem złoty medal, a także w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był piąty w konkurencji indywidualnej oraz wywalczył srebrny medal w konkurencji drużynowej, gdzie jego drużyna, współtworzona przez Anję Schneiderheinze-Stöckel, Franziskę Bertels, Anję Huber, Johannesa Lochnera i Gregora Bermbacha rozdzieliła na podium kolejną ekipę z Niemiec i ekipę rosyjską^[1][3][5]. W następnym roku wystartował w mistrzostwach Niemiec, na których wywalczył brązowy medal^[1].

7 stycznia 2017 roku odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując na rozgrywanych w Altenbergu zawodach sezonu 2016/2017 Martinsa Dukursa i swojego rodaka Axela Jungka^[6]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach Europy w Winterbergu, na których był czwarty oraz na mistrzostwach świata w Königssee, które przyniosły mu 6. miejsce w konkurencji indywidualnej i srebrny medal w konkurencji drużynowej, w której jego drużyna, współtworzona przez Stephanie Schneider, Lisę Buckwitz, Nica Walthera, Philippa Wobeto i Tinę Hermann rozdzieliła na podium kolejną ekipę z Niemiec i ekipę międzynarodową^[1][7]. W 2018 roku wystartował w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 8. miejsce oraz w mistrzostwach Europy w Igls, z których przywiózł 4. miejsce^[1].

W 2019 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Igls, na których zajął 11. miejsce, a także na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 4. miejsce w konkurencji indywidualnej oraz zdobył złoty medal w konkurencji drużynowej, w której jego drużyna, współtworzona przez Annę Köhler, Lisę Gericke, Sophię Griebel, Johannesa Lochnera i Marca Rademachera pokonała ekipę z Kanady i jedną z ekip amerykańskich^[3][8]. W lutym 2020 roku zdobył złoty medal w rywalizacji indywidualnej podczas mistrzostw świata w Altenbergu. Rok później, podczas czempionatu rozgrywanego w tym samym miejscu zdołał obronić tytuł mistrza świata, dodając do tego kolejny tytuł w rywalizacji drużynowej.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejsce	Lokata
2018	Pjongczang	8.
2022	Pekin	1.

Mistrzostwa świata

Rok	Miejsce	Lokata
2013	Sankt Moritz	16.
2015	Winterberg	5.
2017	Königssee	6.
2019	Whistler	4.
2020	Altenberg	1.
2021	Altenberg	1.

Mistrzostwa Europy

Rok	Miejsce	Lokata
2013	Igls	6.
2015	La Plagne	4.
2017	Winterberg	4.
2018	Igls	4.
2019	Igls	11.
2021	Winterberg	8.
2022	Sankt Moritz	3.

Mistrzostwa świata juniorów

Rok	Miejsce	Lokata
2012	Igls	2.
2013	Igls	1.
2014	Winterberg	2.
2015	Altenberg	1.

Puchar Świata

Sezon	Lokata
2012/2013	8.
2013/2014	27.
2014/2015	8.
2015/2016	18.
2016/2017	5.
2017/2018	6.
2018/2019	12.
2019/2020	-
2020/2021	4.
2021/2022	3.