Chromian potasu

Chromian potasu, K
2CrO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chromowego i potasu.

Chromian potasu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. chromian dipotasu addyt. tetraoksydochromian(1−) potasu Inne nazwy i oznaczenia półsyst. chromian potasu Stocka chromian(VI) potasu inne daw. chromian potasowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	K 2CrO 4
Masa molowa	194,19 g/mol
Wygląd	żółte kryształy[1] bez zapachu[2]
Identyfikacja
Numer CAS	7789-00-6
PubChem	24597
InChI InChI=1S/Cr.2K.4O/q;2*+1;;;2*-1 InChIKey XMXNVYPJWBTAHN-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 2,73 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 637 g/l (20 °C)[2] Temperatura topnienia 971 °C[2]
Budowa Układ krystalograficzny rombowy
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-12-31] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Niebezpieczeństwo Zwroty H H315, H317, H319, H335, H340, H350i, H410 Zwroty P P202, P273, P280, P302+P352, P305+P351+P338, P308+P313[2] Temperatura zapłonu nie dotyczy[2] Numer RTECS GB2940000 Dawka śmiertelna LD50 11 mg/kg (królik, domięśniowo)
Podobne związki
Inne aniony	chlorek potasu
Inne kationy	chromian baru
Podobne związki	dichromian potasu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

W temperaturze pokojowej jest to jasnożółte ciało krystaliczne o gęstości 2,73 g/cm³. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Krystalizuje w układzie rombowym. Topi się w temperaturze 971 °C i rozkłada się przed osiągnięciem temperatury wrzenia. Jak wszystkie chromiany, związek ten jest silnym utleniaczem^[4][5], jednak słabszym od dichromianu^[6].

Chromian potasu jest używany głównie w garbarstwie, przemyśle tekstylnym, emalierstwie, przy produkcji barwników i w chemii analitycznej.

Związki chromu(VI) (w tym chromian potasu) – w przeciwieństwie do związków chromu(III) – są uważane za silnie toksyczne i stanowią jeden z najbardziej toksycznych składników ścieków z garbarni.

Równowaga chromiany–dichromiany

W roztworach wodnych chromiany są trwałe tylko w środowisku zasadowym, po zakwaszeniu roztworu barwa zmienia się z żółtej na pomarańczową w wyniku połączenia się jonów chromianowych do dichromianowych:

2CrO2−
4 + 2H+
→ Cr
2O2−
7 + H
2O

Natomiast pomarańczowy roztwór dichromianów pod wpływem zasady zabarwia się na żółto w wyniku reakcji odwrotnej:

Cr
2O2−
7 + 2OH−
→ 2CrO2−
4 + H
2O

Zarówno w chromianach, jak i w dichromianach chrom występuje na VI stopniu utlenienia, ww. reakcje nie są więc procesami redoks.