Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Cygnus X-1
gwiazda i czarna dziura w gwiazdozbiorze Łabędzia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Cygnus X-1 (pol. Łabędź X-1) – rentgenowski układ podwójny odkryty w 1964, położony w gwiazdozbiorze Łabędzia i znajdujący się 6070 lat świetlnych od Ziemi[1]. Cygnus X-1 jest najsilniejszym źródłem promieniowania rentgenowskiego widzianym z Ziemi[2].
Remove ads
Na układ składa się gwiazda HDE 226868 będąca błękitnym nadolbrzymem oraz czarna dziura. Składniki układu podwójnego obiegają się w odległości 0,2 j.a.[2] Masa czarnej dziury wynosi 15 M☉, wiruje ona z prędkością 800 obrotów na sekundę[1].
Cygnus X-1 był tematem zakładu pomiędzy fizykami Stephenem Hawkingiem i Kipem Thorne’em. W 1974 Hawking założył się, że układ ten nie zawiera czarnej dziury, ale już w 1990 (jeszcze przed obserwacyjnym potwierdzeniem jej istnienia) przyznał rację Thorne’owi[3].
W swojej książce “Teoria wszystkiego, czyli krótka historia wszechświata” Hawking pisze: Traktuje ten zakład jak swego rodzaju polisę ubezpieczeniową. Włożyłem wiele wysiłku w badania nad czarnymi dziurami i poszedłby on na marne, gdyby się okazało, że czarne dziury jednak nie istnieją. W takim przypadku pocieszeniem byłby dla mnie wygrany zakład, w wyniku którego otrzymałbym czteroletnia prenumeratę magazynu „Private Eye”.
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads