DAPI

DAPI (4',6-diamidyno-2-fenyloindol) – organiczny związek chemiczny, aromatyczna, heterocykliczna amina stosowana jako barwnik fluorescencyjny silnie wiążący się do DNA (dwuniciowego) na zasadzie interkalacji^[2][3].

DAPI

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2-(4-karbamimidoilofenylo)-1H-indolo-6-karboksimidamid Inne nazwy i oznaczenia 4',6-diamidyno-2-fenyloindol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H15N5
Masa molowa	277,32 g/mol
Wygląd	żółty proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	47165-04-8 28718-90-3 (chlorowodorek)
PubChem	2954
SMILES C1=CC(=CC=C1C2=CC3=C(N2)C=C(C =C3)C(=N)N)C(=N)N
InChI InChI=1S/C16H15N5/c17-15(18)10-3-1-9(2-4-10)13-7-11-5-6-12(16(19)20)8-14(11)21-13/h1-8,21H,(H3,17,18)(H3,19,20) InChIKey FWBHETKCLVMNFS-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 330 °C
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów dichlorowodorek Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne dichlorowodorek Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Zastosowanie

DAPI (fioletowy) związany z małą bruzdą podwójnej helisy DNA (zielony i niebieski).

Jądra komórkowe wybarwione DAPI (niebieskie).

Powszechnie używany do wybarwiania jąder komórkowych lub chromosomów (poprzez wizualizację DNA) w mikroskopii fluorescencyjnej^[4]. Ponieważ DAPI przenika przez nienaruszone błony biologiczne, może być używany do wybarwiania zarówno żywych komórek jak i utrwalonych^[5].

W mikroskopii fluorescencyjnej DAPI jest wzbudzany światłem ultrafioletowym. Związany do DNA ma maksimum absorpcji przypadające na długość fali świetlnej równą 358 nm, a maksimum emisji przy 461 nm (kolor niebiesko-fioletowy). DAPI wiąże się także do RNA, aczkolwiek słabiej. Maksimum emisji DAPI związanego z RNA jest przesunięte do około 400 nm^[6].

Niebieska emisja DAPI jest bardzo wygodna w obrazowaniu fluorescencyjnym przy użyciu kilku różnych barwników jednocześnie, ponieważ nie pokrywa się ona z emisją innych popularnych fluoroforów (na przykład zielonym GFP czy fluoresceiną).

Poza wybarwianiem jąder komórkowych, DAPI jest także używane do wykrywania mykoplazm^[7] lub wirusów (także na zasadzie wiązania ich DNA)^[8] w kulturach komórkowych.

Ponieważ DAPI wiąże się bardzo ściśle z DNA na zasadzie interkalacji i tym samym zaburza jego strukturę, związek ten jest toksyczny i mutagenny. Przy pracy z DAPI powinno się zachować szczególną ostrożność.