Łzawnik jajowatozarodnikowy

Łzawnik jajowatozarodnikowy (Dacrymyces ovisporus Bref.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)^[1].

Łzawnik jajowatozarodnikowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	łzawniaki
Rząd	łzawnikowce
Rodzina	łzawnikowate
Rodzaj	łzawnik
Gatunek	łzawnik jajowatozarodnikowy
Nazwa systematyczna
Dacrymyces ovisporus Bref. Unters. Gesammtgeb. Mykol. (Leipzig) 7: 158 (1888)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy został opisany naukowo przez niemieckiego mykologa Juliusa Oscara Brefelda w 1888 roku^[2]. Polską nazwę nadał mu Władysław Wojewoda w 1976 r.^[3]

Charakterystyka

Sapotrof i pasożyt, znajdowany na gałęziach sosny^[3], wytwarza poduszeczkowate zarodniki mające jedno- i dwuzarodnikowe podstawki oraz kuliste lub jajowate zarodniki^[4]. W Polsce znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia^[5].