Daktylospora pasożytnicza

Daktylospora pasożytnicza (Sclerococcum parasiticum (Flörke) Ertz & Diederich) – gatunek grzybów należący do monotypowego rzędu Sclerococcales. Grzyb naporostowy^[1].

Daktylospora pasożytnicza

Czarne owocniki daktylospory pasożytniczej na plesze porostu
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Eurotiomycetes
Rząd	Sclerococcales
Rodzina	Sclerococcaceae
Rodzaj	sklerokokum
Gatunek	daktylospora pasożytnicza
Nazwa systematyczna
(Flörke) Ertz & Diederich Bryologist 121(3): 399 (2018)

Owocnik Sclerococcum parasiticum na owocniku porostu Pertusaria

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerococcaceae, Sclerococcales, Sclerococcomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[2].

Po raz pierwszy opisał go w 1819 r. Heinrich Gustav Flörke nadając mu nazwę Lecidea parasitica^[2]. W 2018 r. Damien Ertz i Paul Diederich przenieśli go do rodzaju Sclerococcum^[2].

Synonimy:

• Buellia parasitica (Flörke) Th. Fr. 1861
• Dactylospora parasitica (Flörke) Arnold 1887
• Lecidea parasitica Flörke 1819
• Lecidea punctata var. parasitica (Flörke) Rabenh. 1845
• Leciographa parasitica (Flörke) H. Olivier 1906^[3].

Polska nazwa według W. Fałtynowicza^[1]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową, gdyż podał ją dla synonimu Dactylospora parasitica^[2].

Morfologia

Owocnik

Czarne, spłaszczone, siedzące apotecjum, mniej więcej okrągłe, o średnicy 0,3–0,8 mm, z cienkim wystającym, czerwonawo-brązowym na przekroju brzegiem o grubości 25–50 µm^[4].

Cechy mikroskopowe.

Komórki ekscypulum ułożone w niewyraźne promieniste rzędy, złożone z niemal kulistych lub elipsoidalnych komórek o średnicy do 10 µm. Hymenium szkliste, o wysokości 50–65 µm. Parafizy septowane, o szerokości ok. 2 µm, tylko w górnej części czasami z odgałęzieniami, z końcówkami powiększonymi do 5 µm, ciemnoczerwono-brązowo pigmentowanymi. Hypotecjum czerwonawo-brązowe lub blade z pigmentowanymi plamami, złożone z krótkokomórkowych, przeplatanych strzępek o długości 30-60 µm. Worki szeroko cylindryczne lub maczugowate, 40–55 × 8–12 µm, 8-zarodnikowe. Askospory w stanie dojrzałym brązowe, przeważnie 3-przegrodowe, ale czasami 1- lub 2-przegrodowe, często lekko zwężone na przegrodach, 9–15 × 3,5–5 µm. Anamorfa nieznana^[4].

Występowanie i siedlisko

Podano stanowiska Sclerococcum parasiticum w Ameryce Północnej, Europie i Azji, najwięcej w Europie^[5]. Jest pasożytem porostów. W Polsce podano występowanie na plesze takich gatunków jak: Violella fucata, Ochrolechia turneri, Lepra albescens, Pertusaria pertusa^[1].