Daria Nałęcz

Daria Monika Lipińska-Nałęcz (ur. 1 lipca 1951 w Warszawie, zm. 20 marca 2022^[1][2] w Wołominie^[3]) – polska historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, w latach 1996–2006 naczelny dyrektor Archiwów Państwowych, w latach 2012–2015 podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Daria Nałęcz

Daria Nałęcz i prezydent Aleksander Kwaśniewski (2003)
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1951 Warszawa
Data i miejsce śmierci	20 marca 2022 Wołomin
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski, historia prasy polskiej, historia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1980 – nauki humanistyczne Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1995 – nauki humanistyczne Uniwersytet Warszawski
Naczelny dyrektor Archiwów Państwowych
Okres spraw.	1996–2006
Poprzednik	Jerzy Skowronek
Następca	Sławomir Radoń
Odznaczenia

Grób Darii Nałęcz na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

Ukończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1969)^[4][5], a w 1974 studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim^[6]. W latach 1972–1981 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, wchodziła w skład egzekutywy POP PZPR w Instytucie Badań Literackich^[7]. W 1980 obroniła doktorat, stopień doktora habilitowanego uzyskała w 1995 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie rozprawy zatytułowanej Sen o władzy. Inteligencja wobec niepodległości. Zawodowo była związana m.in. z Instytutem Badań Literackich PAN, w którym objęła stanowisko docenta. Została profesorem i dziekanem Wydziału Nauk Politycznych Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku^[8]. W 2008 objęła funkcję rektora Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie, przemianowanej następnie na Uczelnię Łazarskiego. Była też nauczycielem akademickim w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie^[9].

Była specjalistką w zakresie historii Polski XIX i XX wieku, dziejów polskiej inteligencji, historii dwudziestolecia międzywojennego.

Od 1 września 1996 do 26 września 2006 sprawowała urząd naczelnego dyrektora Archiwów Państwowych. 31 stycznia 2012 objęła stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego^[10]. Pełniła tę funkcję do 1 grudnia 2015.

Była członkiem jury Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego^[11] oraz członkinią Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie^[12].

Została pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[13].

Życie prywatne

Córka Zbigniewa i Tomiry^[14]. Była żoną Tomasza Nałęcza^[6].

Wybrane publikacje

• Zawód dziennikarza w Polsce: 1918–1939, PWN, Warszawa 1982.
• … zemsty grom, ludu gniew (współautor z Tomaszem Nałęczem), Iskry, Warszawa 1984.
• Józef Piłsudski – legendy i fakty (współautor z Tomaszem Nałęczem), Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987.
• Sen o władzy: inteligencja wobec niepodległości, PIW, Warszawa 1994.
• Kronika odradzającej się i wolnej Polski (1915–1939), Wszechnica Świętokrzyska, Kielce 1998.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[15]
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2007)^[16]