Debra Armstrong

Deborah Sue Armstrong z domu Edwards (ur. 9 listopada 1954 w Taylor^[1]) – amerykańska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna olimpijka.

Ten artykuł dotyczy amerykańskiej lekkoatletki. Zobacz też: Debbie Armstrong – amerykańska narciarka alpejska.

Debra Armstrong

Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1954 Taylor
Wzrost	153 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone

Kariera sportowa

12 sierpnia 1972 w Champaign ustanowiła wraz z koleżankami z reprezentacji Stanów Zjednoczonych rekord świata w sztafecie 4 × 440 jardów czasem 3:33,9 (sztafeta biegła w ustawieniu: Edwards, Mable Fergerson, Madeline Jackson i Kathy Hammond)^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Edwards odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów. Była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 400 metrów^[1].

Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, startując już pod nazwiskiem Armstrong, odpadła w półfinale biegu na 200 metrów, zajęła 7. miejsce sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie Martha Watson, Evelyn Ashford, Armstrong i Chandra Cheeseborough), a także była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 400 metrów^[1].

Armstrong była mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 200 metrów w 1975^[3].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Armstrong^[4]:

• bieg na 100 metrów – 11,4 s (14 lipca 1971, Houston)
• bieg na 200 metrów – 22,96 s (22 czerwca 1976, Eugene)
• bieg na 400 metrów – 52,6 s (27 czerwca 1975, White Plains)

Rodzina

Wyszła za mąż za Ainsleya Armstronga, sprintera z Trynidadu i Tobago, olimpijczyka w 1972 i 1976. Ich syn Aaron Armstrong reprezentował Trynidad i Tobago i był złotym medalistą igrzysk olimpijskich w 2008 w Pekinie w sztafecie 4 × 100 metrów^[1].