Dekrucyfikacja

Dekrucyfikacja – postępowanie polegające na usuwaniu symboli religijnych z przestrzeni publicznej będące odpowiedzią na krucyfikację.

W Polsce szczególne nasilenie dekrucyfikacji miało miejsce w okresie Polski Ludowej. Pierwszą akcję zdejmowania krzyży nazywanymi emblematami religijnymi przeprowadzono w 1958 roku. Dekrucyfikację przeprowadzono na terenie wielu szkół. Podstawą prawną był okólnik nr 26 wydany przez ministra oświaty Władysława Bieńkowskiego. Kolejną akcję przeprowadzono w 1983 roku, w wyniku której władze usiłowały usunąć krzyże zawieszone w klasach po sierpniu 1980 roku. Dekrucyfikacja wywołała liczne protesty osób wierzących, głównie rodziców dzieci uczęszczających do szkół^[1]. Przedstawiciele rządu apelowali do przedstawicieli kleru aby nie podburzali wiernych do wojny ideologicznej, argumentując że miejsce symboli religijnych jest w kościołach i domach a nie w budynkach użyteczności publicznej^[2].

Zobacz też

• Antyklerykalizm
• Laicyzacja
• Sekularyzacja

Linki zewnętrzne

• Dekrucyfikacja na komendzie
• Krzyż w polskim Sejmie