Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Delta Velorum
gwiazda w gwiazdozbiorze Żagla Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Delta Velorum (Alsephina, δ Vel) – gwiazda wielokrotna, druga co do jasności w gwiazdozbiorze Żagla (wielkość gwiazdowa dla całego układu: 1,93m). Gwiazda ta jest odległa od Słońca o około 81 lat świetlnych. Absolutna wielkość gwiazdowa całego systemu wynosi −0,01m.
Remove ads
Nazwa
Gwiazda ta ma nazwę własną Alsephina, która wywodzi się od arabskiego السفينة Al Safīnah, „okręt”, którą Arabowie określali historyczny gwiazdozbiór Argo[7][8]. Nazwa ta była już powiązana z tą konkretną gwiazdą w wydanym w 1660 roku dziele Harmonia Macrocosmica Andreasa Cellariusa[8]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Alsephina dla określenia tej gwiazdy[9].
Remove ads
Charakterystyka
Podsumowanie
Perspektywa
Delta Velorum jest najjaśniejszą gwiazdą asteryzmu „Fałszywego Krzyża”. Około roku 9000 w wyniku precesji stanie się ona południową gwiazdą polarną[6].
Gwiazda ta nie jest widoczna z terytorium Polski, należy do obiektów nieba południowego.
Delta Velorum AB
System Delta Velorum składa się z trzech gwiazd. Delta Velorum A jest gwiazdą zmienną zaćmieniową, której składniki, obiegając środek masy, wzajemnie się zasłaniają[6]. Wielkość obserwowana gwiazdy to 2,1m, podczas zaćmienia zmienia się do 2,5m (większa wielkość gwiazdowa odpowiada mniejszej jasności). Główny składnik to gwiazda typu widmowego A1. Drugi składnik świeci słabiej, a jego typ widmowy to A5. Gwiazdy te obiegają się w ciągu 45,2 dnia w średniej odległości około 0,5 au[6]. Na niebie dzieli je średnio zaledwie 0,01651 ± 0,00016 sekundy kątowej, orbita ma mimośród 0,287[10]. Gwiazdy mają masy równe odpowiednio około 2,5 i 2,4 M☉ oraz promienie równe około 2,8 i 2,5 R☉, co wskazuje że opuściły już ciąg główny[4].
Delta Velorum B wraz ze składnikiem A tworzy układ potrójny – gwiazda ta to żółto-biały karzeł, ma on typ widmowy F8 i wielkość obserwowaną 5,57m[10]. Ma masę równą około półtorej masy Słońca[4]. Obiega centralną parę w ciągu 146,97 lat po eliptycznej orbicie (mimośród 0,482) w średniej odległości 2″[10], co odpowiada w przestrzeni 49 au[6].
Różne zaawansowanie ewolucyjne gwiazd tego systemu pozwala określić jego wiek na około 400 milionów lat[4].
Delta Velorum CD
W 1847 roku John Herschel zaobserwował parę słabszych gwiazd odległych o 69 sekund kątowych od Delta Velorum A[11]. Delta Velorum C ma wielkość obserwowaną 11,0m, Delta Velorum D – 13,5m[6][12]. Na niebie dzieli je 5,6″ (pomiar z 1998 r.)[12]. Dawniej przypuszczano, że są one związane grawitacyjnie z δ Vel AB. Jeśliby tak było, to byłyby one czerwonymi karłami typu widmowego M, a jeden obieg wokół środka masy całego układu pięciu gwiazd zajmowałby im 28 tysięcy lat[6]. Tymczasem widma tych gwiazd ukazują, że jest to żółty karzeł (typ G8 V)[11][13] i pomarańczowy karzeł (typ K0 V)[11][14], są to więc tylko optyczni towarzysze Delta Velorum AB – gwiazdy te muszą być położone dalej niż ten układ potrójny i nie są z nim związane[11].
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads