Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Derib
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Derib, właśc. Claude de Ribaupierre (ur. 8 sierpnia 1944 La Tour-de-Peilz[1]) – szwajcarski rysownik i scenarzysta komiksowy, znany przede wszystkim z serii Yakari, Attila i Buddy Longway.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Dorastał w artystycznej rodzinie – jego ojciec François de Ribaupierre był malarzem i rzeźbiarzem. Wykazywał wczesne zainteresowanie rysunkiem; już od 11. roku życia studiował anatomię ludzkiego ciała, co pozwoliło mu osiągnąć wysoki poziom realizmu w późniejszych pracach. Zanim zajął się komiksem, pracował jako instruktor jazdy konnej[2][3].
Pierwsze kroki w profesjonalnym komiksie stawiał w Brukseli, w legendarnej pracowni Studio Peyo. Współtworzył tam plansze do Smerfów, publikowane w „Spirou”, a także inne historie do czasopism „Spirou”, „Tintin” i „Pilote”. W tym okresie poznał znaczących twórców belgijskiej szkoły komiksu, takich jak André Franquin, Jijé i Jean Roba[2][3].
W 1966 Derib stworzył swoją pierwszą realistyczną serię Arnoud de Casteloup. W 1967 stał się rozpoznawalny dzięki humorystycznej serii Attila, tworzonej wspólnie z Mauricem Rosym dla „Spirou”. Jeszcze w tym samym roku powołał do życia dwie kolejne serie: Pyhagore (z Jobem) oraz Yakari – późniejszy międzynarodowy sukces twórcy[2][3].
Od 1970 współpracował z czasopismem „Tintin”, gdzie publikował m.in. western Go West według scenariusza Grega[2][3].
Buddy Longway i rozwój stylu
W 1972 stworzył jedną ze swoich najsłynniejszych serii – Buddy Longway. Komiks ten wyróżniał się w europejskiej tradycji narracyjnej realizmem, ukazywaniem emocji, starzeniem się bohaterów oraz przywiązaniem do tematów natury i życia rodzinnego. Pierwszy cykl ukazywał się do 1987, a od 2002 rysownik powrócił do tworzenia nowych albumów[2][3].
Westerny i tematy społeczne
W latach 80. poświęcił się dojrzalszym projektom. W 1981 opublikował Narodzony dwukrotnie. Później stworzył Red Road – współczesną kontynuację tej historii[2][3].
Tworzył także komiksy zaangażowane społecznie, m.in. Jo (1981) – pierwszą na świecie publikację komiksową poruszającą temat AIDS – oraz No Limits i Pour toi, Sandra, dotyczące przemocy oraz problematyki prostytucji[2][3].
Współprace i publikacje zbiorowe
Współtworzył liczne albumy zbiorowe i publikacje okolicznościowe, m.in. Pepperland (1980), Baston Labaffe no. 5 (1983), specjalne wydanie À Suivre poświęcone Hergé (1983), a także projekt Ces Gens-là (1988), w którym twórcy adaptowali piosenki Jacquesa Brela. W 1990 roku oddał hołd François Walthéry’emu w albumie Natacha. Spécial 20 ans[2].
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads