Dhammapada

Dhammapada (sanskryt धम्मपद, Dharmapada; chiń. 法句経 Fajujing; kor. 법구경 Pŏpku kyŏng; jap. Kōkku-kyō; wiet. Kinh Pháp cú) – zbiór mów Buddy.

Jest to jedna z części tekstu Khuddaka Nikaya^[1] (tzw. mniejszego zbioru), która stanowi piątą część Suttapitaki. Składa się z 423 wersów podzielonych na 26 rozdziałów i zawiera zbiór moralnych mów Buddy, które do dziś cieszą się niesłabnącym powodzeniem. Uczą się ich i młodzi mnisi hinajany i czytane są w mahajanie. Wielokrotnie także były wydawane w zachodnim kręgu kulturowym

Tłumaczenia na język chiński:

• w 224 r. przez Dharmatratę (skt. Dharmatrāta; chiń. 法救) w Wuchang (według innych opinii, Dharmatrata tylko tekst zestawił, a przetłumaczył Vighna);
• pomiędzy 290 a 306 r. przez Faju i Fali (Faju piyujing);
• w 374 r. przez (Zhu) Funian (Chuyaojing);
• pod koniec X w. przez Tian Xicaia (Faji yaosongjing).