Dhyan Chand

Dhyan Chand Bais (ur. 28 sierpnia 1905 w Allahabadzie, zm. 3 grudnia 1979 w Delhi^[1]) – indyjski hokeista na trawie. Trzykrotny złoty medalista olimpijski.

Dhyan Chand

ध्यानचंद सिंह

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1905 Allahabad
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1979 Delhi
Wzrost	169 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie Brytyjskie Igrzyska olimpijskie złoto Amsterdam 1928 hokej na trawie (drużyna) złoto Los Angeles 1932 hokej na trawie (drużyna) złoto Berlin 1936 hokej na trawie (drużyna)

Dhyan Chand jest uważany za najlepszego hokeistę w historii. Gry uczył się od brytyjskich oficerów. W reprezentacji Indii debiutował w 1926. Brał udział w trzech igrzyskach (IO 28, IO 32, IO 36) na wszystkich zdobywając złote medale. W latach 1947–48 nadal był gwiazdą reprezentacji ale odmówił udziału w IO 48. Był środkowym napastnikiem. Na trzech olimpiadach wystąpił w 12 meczach strzelając aż 40 goli, co daje mu średnią 3,33 goli na mecz. Jego młodszy brat Roop Singh jest również jednym z najbardziej utytułowanych hokeistów, a jego syn Ashok Kumar zdobył brązowy medal na Olimpiadzie w 1972 roku.

Ostatnie dni życia Chand spędził w zapomnieniu i biedzie. Rozwinął się u niego rak wątroby. Został wysłany do szpitala, lecz rak był już zaawansowany. Zmarł 3 grudnia 1979 roku^[2].