Dig It

Dig It – dwunasty album studyjny (13. w ogóle) Klausa Schulzego, wydany 31 października 1980 roku w Niemczech nakładem wytwórni Brain^[2]. Kilkakrotnie wznawiany, w tym 18 kwietnia 2005 roku nakładem Revisited Records jako CD z dodatkowym, wcześniej niewydanym utworem oraz z DVD.

Dig It

Wykonawca albumu studyjnego
Klaus Schulze
Wydany	31 października 1980
Nagrywany	maj – wrzesień 1980
Gatunek	muzyka elektroniczna, muzyka eksperymentalna, ambient
Długość	49:10 (LP), 48:12 (CD)
Wydawnictwo	Brain
Producent	Klaus Schulze
Oceny
AllMusic [1]
Album po albumie
...Live... (1978) Dig It (1980) Trancefer (1981)

Album

Historia i muzyka

Klaus Schulze nagrał Dig It pomiędzy majem a wrześniem 1980 roku w swoim studiu w Hambühren^[3]. Do nagrania materiału muzycznego artysta użył syntezatora-komputera GDS. Nie mógł jedynie nagrać partii perkusji, ponieważ GDS nie miał dźwięków tego instrumentu, wynajął więc Freda Severloha, aby zagrał na żywo na perkusji w utworze „Death Of An Analogue”. Dodatkowo w utworach „Weird Caravan” i „The Looper Isn't A Hooker” Schulze wykorzystał loop autorstwa perkusisty zespołu Ideal, Hansa-Joachima Berendta. Podczas sesji nagraniowej albumu zarejestrował również utwór „Esoteric Goody”, który jednak nie znalazł się na pierwotnej płycie, a został dodany później, jako utwór bonusowy. Również w trakcie realizacji albumu Schulze wystąpił (8 września) na festiwalu Ars Electronica w Linzu w Austrii. Grał w dużej sali Brucknerhaus, a z zewnątrz przesyłano liniami telefonicznymi dźwięki, które wydawali na żywo pracownicy miejscowej huty stali, należącej do Voestalpine AG. Wzdłuż Dunaju w odległości dwóch do trzech kilometrów wzniesiono wieże nagłośnieniowe, aby mieszkańcy miasta mogli wysłuchać utworu, „Linzer Stahlsinfonie”, który znalazł się na bonusowym DVD, dołączonym do późniejszego wznowienia albumu^[4].

Album został wydany 31 października tego samego roku nakładem wytwórni Brain. Jest pierwszym albumem Schulzego nagranym w technice cyfrowej^[3], chociaż wydany został jako płyta winylowa^[2]. Jako płyta kompaktowa ukazał się w 1984 roku^[5].

Lista utworów

LP Lista i informacje według Discogs[2]: Seite 1 1. Death Of An Analogue 12:20 2. Weird Caravan 5:20 3. The Looper Isn't A Hooker 8:20 26:00 Seite 2 1. Synthasy 23:10 23:10

CD Lista i informacje według Discogs[5]: 1. Death Of An Analogue 12:16 2. Weird Caravan 5:03 3. The Looper Isn't A Hooker 8:17 4. Synthasy 22:36 48:12

Informacje

• Klaus Schulze – kompozycja, muzyka, wykonanie (wszystkie instrumenty), produkcja, inżynier dźwięku, grafika
• okładka – Michael Weisser
• tłoczenie w lakierze – SST

Wznowienie (CD, DVD, 2005, 2016)

Album został wydany ponownie 18 kwietnia 2005 roku nakładem Revisited Records jako CD z dodatkowym utworem i z DVD^[6].

1.	Death Of An Analogue	12:15
2.	Weird Caravan	5:16
3.	The Looper Isn't A Hooker	8:30
4.	Synthasy	22:53
	Bonus track:
5.	Esoteric Goody	28:21
		1:17:15

DVD:

1.	Linzer Stahlsinfonie	1:02:22
		1:02:22

• Klaus Schulze – elektronika, wokoder
• Fred Severloh – perkusja
• Michael Schmitz – koordinator wznowienia
• Klaus D. Müller – producent wznowienia
• Thomas Ewerhard – layout wznowienia
• książeczka dołączona do albumu:
  • kdm (str. 19)
  • Albrecht Piltz (wywiad z Klausem Schulzem z 2004 roku, cytaty z wywiadu z Klausem Schulzem ze stycznia 2005 roku)
  • Markus Schurr, Nigel Pemberton – tłumaczenia tekstów

z książeczki:

• "Dig It" został nagrany latem 1980 w Hambühren. Pierwotne wydanie (bez utworu bonusowego): 31 października 1980
• „Linzer Stahlsinfonie” została sfilmowana przez Österreichischer Rundfunk 8 września 1980.

Kolejne wznowienie (tej samej wersji) ukazało się 30 września 2016 roku nakładem niemieckiej wytwórni MIG (Made In Germany), specjalizującej się we wznowieniach^[7].

Opinie krytyków

Jim Brenholts z AllMusic uważa, że Dig It to „płyta Klausa Schulze z czystej berlińskiej szkoły”. Dominują w niej „głębokie sekwencje, uporczywe rytmy, metaliczna atmosfera i efekty dźwiękowe science-fiction”, do tworzenia których Schulze używa wyłącznie instrumentów elektronicznych. „Jest to bardzo interesująca płyta z fajnym brzmieniem retro. Spodoba się fanom wczesnego Pink Floyd i wczesnego Tangerine Dream” – konkluduje autor^[1].

Zdaniem Jochena Königa z Musikreviews.de Dig It to „skoncentrowane, rytmicznie mocne utwory, które jednak nie pozbawione są całkowicie przytulnego ciepła. Doskonałe wznowienie MIG uzupełnione jest o DVD „Linzer Stahlsinfonie”, które nie jest może perełką pod względem dźwięku i obrazu, ale jest całkowicie przekonujące pod względem treści i współczesnej historii”^[8].

W opinii Jake’a Cole’a ze Slant Magazine Schulze uznał, że takie narzędzia syntezatory i sekwencery poszerzają możliwości improwizacji: „Dig It, jego pierwsze nagranie cyfrowe, jest z pewnością bardziej ustrukturyzowane niż jego albumy z lat 70., wykorzystujące dźwięczne talerze ride jako elementy rytmu, dodające ostrzejszy, bardziej napędzający ton do jego syntezatorów^[9].