Dimityr Miłanow

Dimityr Miłanow Stojanow (bułg. Димитър Миланов Стоянов, ur. 18 października 1928 w Sofii, zm. w 1995 tamże) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant Bułgarii w latach 1948–1959, brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich 1956, trener piłkarski.

Dimityr Miłanow

Димитър Миланов

Pełne imię i nazwisko	Dimityr Miłanow Stojanow
Data i miejsce urodzenia	18 października 1928 Sofia
Data i miejsce śmierci	1995 Sofia
Wzrost	172 cm
Pozycja	skrzydłowy, napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1946–1947 Botew Sofia 1947–1948 Septemwri Sofia 1948–1960 CDW Sofia
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1948–1959  Bułgaria 39 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1965–1966 Marek Dupnica 1971–1972 Hebyr Pazardżik
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Melbourne 1956 piłka nożna

Podczas kariery piłkarskiej nosił przydomek Piżo (bułg. Пижо), pochodzący od imienia bohatera bułgarskiej legendy ludowej^[1]. Rozegrał 39 spotkań w reprezentacji Bułgarii, dla której zdobył 19 bramek i wywalczył z nią brązowy medal igrzysk olimpijskich. Zaliczany do grona legendarnego pokolenia piłkarzy CSKA Sofia z lat 50. XX wieku^[2][3][4].

Kariera klubowa

Grę w piłkę nożną rozpoczął w 1946 roku w drużynie Botew Sofia^[5]. W latach 1947–1948 występował w Septemwri Sofia^[5]. W 1948 roku został zawodnikiem Septemwri Pri CDW Sofia, z którym rozpoczął występy w nowo utworzonej Republikanskiej Futbołnej Diwiziji^[5][6]. W ciągu 12 kolejnych lat wywalczył z tym klubem 10 tytułów mistrzowskich oraz trzykrotnie zdobył Puchar Bułgarii (wówczas pod nazwą Puchar Armii Sowieckiej)^[6]. W trzech meczach finałowych Pucharu Bułgarii (1951, 1954, 1955) strzelił łącznie 6 goli, w tym uzyskał hat trick w spotkaniu przeciwko Spartakowi Płowdiw (5:2)^[7]. W sezonach 1948/49 oraz 1951 zdobył tytuł króla strzelców bułgarskiej ekstraklasy^[6].

W 1956 roku Miłanow zadebiutował w europejskich pucharach, kiedy to wystąpił z CDNA Sofia w Pucharze Mistrzów^[8]. Był to zarazem debiut bułgarskiego klubu w oficjalnych rozgrywkach międzynarodowych pod egidą UEFA^[8][9]. W edycji 1956/57 zdobył on dwie bramki, obie w wygranym 8:1 spotkaniu I rundy przeciwko FC Dinamo Bukareszt^[9][10]. W kolejnym etapie jego zespół uległ FK Crvena zvezda 1:3 i 2:1 w dwumeczu i odpadł z rywalizacji^[9]. Po sezonie 1959/60 Miłanow odszedł z CDNA i zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

29 sierpnia 1948 zadebiutował w reprezentacji Bułgarii w wygranym 1:0 towarzyskim meczu przeciwko Czechosłowacji w Sofii. We wrześniu 1949 roku w spotkaniu z tym samym rywalem (3:1) zdobył pierwszą bramkę w drużynie narodowej. W 1952 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach, na których Bułgaria odpadła w rundzie wstępnej, przegrywając po dogrywce z ZSRR^[11]. Na kolejnym turnieju olimpijskim w Melbourne wywalczył ze swoją reprezentacją brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce 3:0 Indie^[11][12]. Z czterema bramkami został wespół z dwoma innymi zawodnikami królem strzelców rozgrywek^[12]. Ogółem w latach 1948–1959 rozegrał w zespole narodowym 39 spotkań i zdobył 19 goli^[13].

Bramki w reprezentacji

LP	Data	Miejsce	Przeciwnik	Bramka	Rezultat	Ranga meczu
1.	7 listopada 1948	Stadion Junak, Sofia	Węgry	1:0	1:0	Mecz towarzyski
2.	4 września 1949	Stadion Československé Armády, Praga	Czechosłowacja	3:1	3:1	Mecz towarzyski
3.	18 maja 1952	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa	Polska	1:0	1:0	Mecz towarzyski
4.	8 sierpnia 1954	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa	Polska	2:0	2:2	Mecz towarzyski
5.	23 stycznia 1955	Stadion Miejski, Bejrut	Liban	1:1	3:2	Mecz towarzyski
6.	23 stycznia 1955	Stadion Miejski, Bejrut	Liban	2:1	3:2	Mecz towarzyski
7.	23 stycznia 1955	Stadion Miejski, Bejrut	Liban	3:1	3:2	Mecz towarzyski
8.	22 maja 1955	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Egipt	1:1	2:1	Mecz towarzyski
9.	12 maja 1956	British Empire Exhibition Stadium, Londyn	Wielka Brytania	1:1	3:3	Eliminacje Igrzysk Olimpijskich 1956
10.	26 sierpnia 1956	Stadion Olimpijski, Wrocław	Polska	1:0	2:1	Mecz towarzyski
11.	10 września 1956	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Rumunia	1:0	2:0	Mecz towarzyski
12.	30 listopada 1956	Olympic Park Stadium, Melbourne	Wielka Brytania	3:1	6:1	Igrzyska Olimpijskie 1956
13.	30 listopada 1956	Olympic Park Stadium, Melbourne	Wielka Brytania	4:1	6:1	Igrzyska Olimpijskie 1956
14.	30 listopada 1956	Olympic Park Stadium, Melbourne	Wielka Brytania	5:1	6:1	Igrzyska Olimpijskie 1956
15.	7 grudnia 1956	Melbourne Cricket Ground, Melbourne	Indie	2:0	3:0	Igrzyska Olimpijskie 1956
16.	29 września 1957	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Polska	1:1	1:1	Mecz towarzyski
17.	5 października 1958	Walter Ulbricht Stadion, Berlin	NRD	1:1	1:1	Mecz towarzyski
18.	12 października 1958	Stadion VŽKG, Ostrawa	Czechosłowacja	1:0	1:0	Mecz towarzyski
19.	27 czerwca 1959	Stadion Centralny im. Lenina, Moskwa	ZSRR	1:0	1:1	Eliminacje Igrzysk Olimpijskich 1960

Kariera trenerska

Jako szkoleniowiec prowadził kluby Marek Dupnica (12. miejsce w A RFG 1965/66)^[14] oraz Hebyr Pazardżik (9. miejsce w grupie południowej B RFG 1971/72)^[5].

Sukcesy

Zespołowe

Bułgaria

• brązowy medal igrzysk olimpijskich: 1956

CSKA Sofia

• mistrzostwo Bułgarii: 1948, 1951, 1952, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1958/59, 1959/60
• Puchar Bułgarii: 1951, 1954, 1955

Indywidualne

• król strzelców A RFG: 1948/49 (11 goli), 1951 (13 goli)
• król strzelców igrzysk olimpijskich: 1956 (4 gole)

Odznaczenia

• Zasłużony Mistrz Sportu: 1960