Domeykit

Domeykit – minerał z gromady arsenków. Należy do minerałów rzadkich.

Domeykit

Domeykit (brązowy)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	arsenek miedzi (Cu3As)
Twardość w skali Mohsa	3–3,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	brak
Układ krystalograficzny	regularny, rzadziej heksagonalny
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość	7,2–8,1 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	cynowobiała, szara, srebrnobiała
Rysa	czarna
Połysk	metaliczny
Inne	opalizacja

Odkryty w 1844 przez geologa i mineraloga Ignacego Domeykę^[1] w kopalniach kopalnie Algodonez i San Antonio niedaleko Coquimbo w Chile^[2].

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy skupienia zbite, ziemiste, groniaste, naciekowe, naskorupienia i powłoki. Jest kruchy, nieprzezroczysty, czasami wytwarza opalizujące naloty. Niekiedy zawiera domieszki niklu, kobaltu.

Obecnie wyróżniane są dwie odmiany domeykitu: domeykit α (Haid) i domeykit β^[3][4]. Pierwszą nazwą geolog wiedeński Wilhelm von Haidinger określił odkryty przez Domeykę w 1844 r. arsenek miedzi o barwie srebrzystobiałej lub żółtobrązowej (oprócz Chile występuje w Meksyku, Saksonii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie). Natomiast domeykit β to minerał odkryty dopiero w 1949 r. w rejonie Mesanki na terenie Iranu o barwie białej, szarej lub brązowej^[2].

Występowanie

Stanowi składnik niektórych utworów hydrotermalnych, spotykany jest w żyłach kruszcowych razem z żelazem, malachitem, kuprytem.

Miejsca występowania: Chile – Coquimbo, Meksyk, Kanada, USA, Iran, Rosja, Francja, Czechy – Běloves^[5].

Zastosowanie

• interesuje naukowców i kolekcjonerów,
• stosowany w jubilerstwie do wyrobu artystycznej biżuterii (kamienie wykazujące atrakcyjną opalizację).