Edmund Rauch

Edmund Rauch (ur. 29 sierpnia 1863 w Jarosławiu, zm. 16 sierpnia 1923 w Stanisławowie) – przedsiębiorca, polityk demokratyczny, poseł do austriackiej Rady Państwa i Sejmu Ustawodawczego RP

Edmund Rauch

Edmund Rauch (przed 1911)
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1863 Jarosław
Data i miejsce śmierci	16 sierpnia 1923 Stanisławów
Poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja XII
Okres	od 17 lipca 1911 do 28 października 1918
Przynależność polityczna	Koło Polskie Polskie Stronnictwo Demokratyczne
Poseł na Sejm Ustawodawczy II RP
Okres	od 10 lutego 1919 do 1 grudnia 1922
Przynależność polityczna	Klub Pracy Konstytucyjnej

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej. Ukończył szkołę realną i szkołę handlową w Jarosławiu. Właściciel firmy prowadzącej handel surowymi skórami – „Edmund Rauch & Henryk Rauch”. Dzierżawca potem właściciel propinacji. Był także właścicielem młyna parowego i wspólnikiem firmy młynarskiej i zbożowej „Ozjasz Blumenfeld & Co”. Asesor sądu handlowego w Stanisławie (1888-1923). Członek sekcji handlowej Izby Handlowej i Przemysłowej we Lwowie (1902-1914). Członek dyrekcji Kasy Oszczędności w Stanisławowie. Od 1904 radca cesarski^[1].

Członek Rady Powiatowej i Wydziału Powiatowego w Stanisławowie z grupy kupców i przemysłowców (1902-1914). Działacz Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. Był rzecznikiem polityki asymilatorskiej w stosunku do Żydów. Poseł do austriackiej Rady Państwa XII kadencji (17 lipca 1911 – 28 października 1918), wybrany w okręgu wyborczym nr 14 (Stanisławów). Należał do Koła Polskiego w Wiedniu^[2] jako członek grupy polskich demokratów^[3]. Uczestniczył często w debatach parlamentarnych. Wchodził wówczas do stałej komisji do spraw cen w handlu zagranicznym (Permanenz-Kommission für die Handelswerte des Aussenhandelsverkehres) i Rady Kolei Państwowych (Staatseisenbahnrat) w Wiedniu^[4].

Poseł na Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej (od 10 lutego 1919 do 1 grudnia 1922), mandat otrzymał Dekretem Naczelnika Państwa z 28 listopada 1918 jako poseł z Galicji Wschodniej do parlamentu austriackiego. W sejmie należał do Klubu Pracy Konstytucyjnej. Członek Komisji Przemysłowo-Handlowej, Konstytucyjnej, później także Komisji Komunikacyjnej, Skarbowo-Budżetowej i Komisji Odbudowy Krajuj^[5]. W wyborach w 1922 bezskutecznie ubiegał się o mandat z listy Unii Narodowo-Państwowej grupującej byłych posłów Klubu Pracy Konstytucyjnej^[6].