Edwin Fischer

Edwin Fischer (ur. 6 października 1886 w Bazylei, zm. 24 stycznia 1960 w Zurychu^[1][2][3]) – szwajcarski pianista i dyrygent.

Edwin Fischer

Fritz Tennigkeit, Szkic portretowy Edwina Fischera, 1939
Data i miejsce urodzenia	6 października 1886 Bazylea
Pochodzenie	szwajcarskie
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1960 Zurych
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	dyrygent, pianista

Życiorys

W latach 1896–1904 studiował u Hansa Hubera w konserwatorium w Bazylei^[2][3]. Od 1904 do 1905 roku był uczniem Martina Krausego w Konserwatorium Sterna w Berlinie, gdzie następnie w latach 1905–1914 prowadził klasę fortepianu^[1][2][3]. Dyrygował w Lubece (1926–1928) i Monachium (1928–1932)^[2]. Od 1931 roku uczył w Hochschule für Musik w Berlinie^[1][2]. W 1942 roku wrócił do Szwajcarii^[1][2]. W latach 1942–1958 uczył w konserwatorium w Lucernie^[1][2]. Występował w trio fortepianowym z Georgiem Kulenkampffem (później zastąpionym przez Wolfganga Scheiderhana) i Enrico Mainardim^[1][2][3].

Prowadził szeroko zakrojoną działalność koncertową, łącząc role dyrygenta i pianisty^[1]. Ceniony był jako wykonawca dzieł J.S. Bacha, W.A. Mozarta i Beethovena^[1][3]. Jego sztuka wykonawcza była silnie osadzona w tradycji romantycznej^[1][2]. Dokonał licznych nagrań płytowych, dla wytwórni HMV dokonał pierwszej pełnej rejestracji fonograficznej Das Wohltemperierte Klavier J.S. Bacha^[1][3].

Opublikował prace J.S. Bach (Poczdam 1945), Musikalische Betrachtungen (Wiesbaden 1949), Ludwig van Beethovens Klaviersonaten (Wiesbaden 1956) i Von den Aufgaben des Musikers (Wiesbaden 1960)^[2]. Skomponował Sonatinę C-dur na fortepian i Das Donnerwetter na orkiestrę kameralną, ponadto pieśni^[3].