Elżbieta Kawenoki-Minc

Elżbieta Kawenoki-Minc ps. Elżbieta Rybicka (ur. 10 maja 1910 w Łodzi, zm. 17 stycznia 2008) – polski lekarz, reumatolog, docent doktor habilitowany medycyny, prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego w latach 1972–1980 (1984 członek honorowy). Autorka licznych publikacji naukowych.

Elżbieta Kawenoki-Minc

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1910 Łódź
Data śmierci	17 stycznia 2008
docent doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: reumatologia
Alma Mater	Uniwersytet w Nancy
Instytut	Instytut Reumatologii w Warszawie
Odznaczenia

Grób Elżbiety Kawenoki-Minc na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

Absolwentka Fakultetu Medycznego Uniwersytetu w Nancy z 1935 r. W czasie II wojny światowej była żołnierzem AK Zgrupowania „Żywiciel”, uczestnikiem powstania warszawskiego, lekarzem punktu sanitarnego nr 103 przy pl. Inwalidów 4-6-8 i szpitala w Forcie Sokolnickiego. Wieloletni pracownik Instytutu Reumatologii w Warszawie, kierownik Oddziału Chorych na Dnę, Sekcji Szkolenia oraz wieloletni członek Rady Naukowej Instytutu.

Była członkiem między innymi Europejskiej Ligi do Walki z Reumatyzmem i Międzynarodowej Ligi do Walki z Reumatyzmem oraz członkiem honorowym towarzystw reumatologicznych w Polsce, Niemczech, Francji i Czechosłowacji.

Pochowana 28 stycznia 2008 r., na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera C17-5-3)^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Gloria Medicinae (1990)^[2]