Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Liz Truss
brytyjska premierka w 2022 roku, liderka torysów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Liz Truss, właściwie Mary Elizabeth Truss O'Leary (ur. 26 lipca 1975 w Oksfordzie) – brytyjska polityk, w 2022 przewodnicząca Partii Konserwatywnej i premier Wielkiej Brytanii.
.jpg)
Od 2010 do 2024 posłanka do Izby Gmin. W latach 2014–2016 minister środowiska, żywności i spraw wsi w gabinecie Davida Camerona. Od lipca 2016 do czerwca 2017 minister sprawiedliwości i lord kanclerz, od 11 czerwca 2017 do 24 lipca 2019 główny minister skarbu państwa w gabinecie Theresy May. Od 24 lipca 2019 do 15 września 2021 minister handlu międzynarodowego w gabinecie Borisa Johnsona. Od 2019 do 2022 roku minister ds. kobiet i równości. Od 2021 do 2022 minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Młodość, wykształcenie i praca zawodowa
Mary Elizabeth Truss urodziła się 26 lipca 1975 roku w Oksfordzie, na terenie Anglii, jako córka Johna Kennetha i Priscilli Mary Truss[1]. W młodości uczęszczała do szkoły podstawowej w Paisley, a następnie do szkoły w Roundhay[2][3]. W 1998 roku ukończyła studia na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie studiowała tzw. PPE (politics, philosophy and economics), czyli studia łączące w sobie nauki polityczne, filozofię i ekonomię[4].
W latach 1996–2000 Truss pracowała dla koncernu Royal Dutch Shell. W tym czasie zdobyła kwalifikacje księgowego zarządczego, a w latach 2000–2005 była dyrektorem ekonomicznym w firmie Cable & Wireless[5]. Od 2008 roku pracowała jako zastępca dyrektora w think tanku Reform[6].
Działalność polityczna
Początki działalności
Początkowo Liz Truss była działaczką Liberalnych Demokratów. Pełniła funkcję przewodniczącej koła partyjnego na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz zasiadała w komitecie wykonawczym partyjnej młodzieżówki[7][8]. Będąc członkinią partii opowiadała się za zniesieniem monarchii[9]. W 1996 roku przystąpiła do Partii Konserwatywnej[10]. W latach 2006−2010 była radną Royal Borough of Greenwich, jednej z gmin Wielkiego Londynu[11][1].
Kariera parlamentarna i rządowa
W 2001 i 2005 roku kandydowała bez powodzenia do Izby Gmin[12]. Mandat posła otrzymała w 2010 roku[13]. Do czasu objęcia funkcji ministra zasiadała w Komisji Sprawiedliwości. Otrzymała reelekcję w latach: 2015, 2017 i 2019.
4 września 2012 roku została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Departamencie Edukacji (Ministerstwo Edukacji)[14]. W związku ze zmianami w rządzie Camerona, 15 lipca Truss objęła tekę ministra środowiska Wielkiej Brytanii, stając się najmłodszym ministrem w historii Wielkiej Brytanii[15][16]. 14 lipca 2016 zakończyła pełnienie funkcji ministra w rządzie Davida Camerona, jednocześnie obejmując urząd ministra sprawiedliwości i lorda kanclerza w pierwszym gabinecie Theresy May[17]. Po wyborach w 2017 roku, 11 czerwca Truss objęła funkcję sekretarza generalnego skarbu państwa, co przez komentatorów zostało odebrane jako degradacja[18].
Po rezygnacji premier Theresy May, Liz Truss wyraziła chęć kandydowania na stanowisko przewodniczącej Partii Konserwatywnej, jednak ostatecznie poparła Borisa Johnsona[19]. Po utworzeniu rządu przez Johnsona, Truss otrzymała funkcję minister handlu międzynarodowego oraz prezesa Zarządu Handlowego[20]. 10 września 2019 roku objęła dodatkową funkcję ministra ds. kobiet i równości[21]. 15 września 2021 Truss przestała pełnić nadzór nad handlem międzynarodowym, jednocześnie obejmując urząd ministra spraw zagranicznych[22].
Premier Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
10 lipca 2022 roku ogłosiła swoją kandydaturę na przewodniczącą Partii Konserwatywnej[23]. Po przejściu wszystkich dotychczasowych tur, podobnie jak Rishi Sunak, dotarła do ostatniej rundy wyborów[24]. 5 września ogłoszono, że Liz Truss wygrała wybory na przewodniczącą, uzyskując 81 326 głosów (57,4%), wobec 60 399 głosów (42,6%) zdobytych przez jej kontrkandydata Rishiego Sunaka[25].
6 września 2022 z rąk brytyjskiej królowej Elżbiety II otrzymała misję stworzenia gabinetu. Tym samym stała się trzecią kobietą (po Margaret Thatcher i Theresie May) na stanowisku premiera Wielkiej Brytanii[26]. Pierwsze posiedzenie rządu odbyło się 7 września 2022[27], na dzień przed śmiercią monarchini. Truss stała się ostatnim premierem Elżbiety II i pierwszym szefem rządu podczas panowania jej następcy, króla Karola III[28].
20 października 2022 roku, wśród trwającego kryzysu gospodarczego i politycznego, Truss ogłosiła zamiar rezygnacji z funkcji premiera po 44 dniach urzędowania. Jej rezygnacja uczyniła ją najkrócej urzędującym premierem w historii Wielkiej Brytanii[29][30]. 24 października 2022 ogłoszono, że wybory w Partii Konserwatywnej wygrał Rishi Sunak, tym samym przejmując władzę w partii po Liz Truss[31].
W wyborach parlamentarnych w 2024 nie uzyskała reelekcji[32].
Remove ads
Życie prywatne
W 2000 roku Truss poślubiła księgowego Hugh O'Leary'ego. Para ma dwie córki[33].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads