Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Eryk Krwawy Topór
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Eryk I Krwawy Topór (ang. Eric Bloodaxe, stnord. Eiríkr blóðöx, isl. Eiríkur blóðöx, norw. Eirik Blodøks; ur. ok. 885, zm. 954) – drugi król Norwegii i najstarszy syn pierwszego króla, Haralda Pięknowłosego.
Remove ads
Życie
Podsumowanie
Perspektywa
W roku 920, jeszcze jako następca tronu, zorganizował i poprowadził wyprawę wikingów do Bjarmaland w dzisiejszej północnej Rosji. W 930 jego ojciec, Harald Pięknowłosy, abdykował na jego rzecz, a jego młodszym braciom nadał księstwa[1]. Krótko po objęciu władzy Eryk popadł w poważny konflikt z braćmi i zabił ich. Ze względu na ten fakt łacińskie kroniki wspominają o nim jako o fratris interfector (łac. zabójca braci). Także jego przydomek Krwawy Topór odnosi się właśnie do jego bratobójstwa i zamiłowania do zabójstw.
Okrucieństwa Eryka skłoniły możnych norweskich do sprowadzenia w 934 roku z Anglii nieślubnego syna Haralda I Pięknowłosego, Haakona I Dobrego, aby obalić jego rządy. Podburzona przez Haakona ludność strąciła Eryka z tronu.
Eryk próbował potem jeszcze odzyskać tron i stawał na czele wielu kampanii przeciw bratu. W końcu wraz z najbliższą rodziną został wypędzony z Norwegii i zamieszkał na Orkadach na północy Szkocji, a później w Yorku. Został tam ciepło przywitany przez króla Anglii Athelstana. Athelstan zaopatrywał Eryka w wojsko i broń, co stanowiło wsparcie w obronie przed ciągłymi najazdami Szkotów oraz Irlandczyków.
Eryk był królem Nortumbrii przez 9 lat. W 954 przeciwko niemu uknuto spisek. Podstępem został on wydalony z Nortumbrii i rozpoczął wojnę z Oswulfem, który został jej władcą.
Zginął w bitwie pod Brunanburg[1] w Anglii.
Remove ads
Genealogia
| 4. Halfdan Czarny | ||||||
| 2. Harald Pięknowłosy | ||||||
| 5. Ragnhilda Sigurdsdotter | ||||||
| 1. Eryk Krwawy Topór | ||||||
| 6. Eryk | ||||||
| 3. Ragnhilda Eriksdotter | ||||||
| 7. nieznany przodek | ||||||
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads