Eustachy Chronowski

Eustachy Jaxa Chronowski (ur. 22 września 1845^[1] w Warszawie, zm. 17 maja 1916 w Krakowie^[2]) – działacz społeczno-charytatywny, właściciel hoteli "Saskiego" i "Grand" w Krakowie, uczestnik powstania 1863 r., emigrant, uczestnik wojny francusko-pruskiej 1870 r., prezes Towarzystwa "Przytuliska" dla Uczestników Powstania 1863/1864 r. w Krakowie, członek Komitetu Obywatelskiego Polskiego Skarbu Wojskowego w sierpniu 1914 roku^[3].

Eustachy Jaxa Chronowski

Data i miejsce urodzenia	22 września 1845 Warszawa
Data i miejsce śmierci	17 maja 1916 Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Rakowicki
Alma Mater	Szkoła Główna Warszawska

Eustachy Chronowski był synem Alojzego Chronowskiego. Jako student warszawskiej Szkoły Głównej przystąpił do powstania 1863 r. Walczył w oddziałach: Łapińskiego, Lipińskiego i Michała Zielińskiego. Ranny w bitwie pod Parszowem, emigrował do Paryża. Tu wziął udział jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej. Tu uzyskał stopień oficerski. W 1871 wraz z armią gen. Bourbakiego przeszedł do Szwajcarii. Parę lat później osiadł w Krakowie i wydzierżawił hotel "Saski", a następnie w 1886 założył, opierając się na wzorach francuskich "Grand Hotel".

Znacznie przyczynił się do zreformowania przemysłu hotelarskiego w Krakowie i rozwoju ruchu turystycznego. Prowadził też rozległą działalność społeczną i charytatywną. Wspierał Towarzystwo "Przytuliska" Uczestników Powstania 1863/1864 r., którego był prezesem. Gromadzone przez całe życie zbiory sztuki i dawnego rzemiosła przekazał Muzeum Narodowemu, zaś majątek Arcybractwu Miłosierdzia i gminie Kraków, które utworzyły fundację jego imienia wspierającą młodzież rzemieślniczą. Ponadto pozostawił zapisy dla kościołów i towarzystw naukowych^[4].

Jego żoną była Kazimiera Kotnowska – córka powstańca 1863 r. i emigranta do Ameryki. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim^[5].