Fabrizio Sceberras Testaferrata

Fabrizio Sceberras Testaferrata (ur. 1 kwietnia 1757 w Valletcie, zm. 3 sierpnia 1843 w Senigallii) – włoski kardynał.

Fabrizio Sceberras Testaferrata

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1757 Valletta
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1843 Senigallia
Miejsce pochówku	Senigallia
Biskup Senigallii
Okres sprawowania	1818–1843
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	21 grudnia 1802
Kreacja kardynalska	8 marca 1816 Pius VII
Kościół tytularny	Santa Pudenziana

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	21 grudnia 1802
Konsekrator	Giuseppe Maria Doria Pamphili
Współkonsekratorzy	Benedetto Fenaja Francesco Bertazzoli
Konsekrowani biskupi Joseph-Antoine Guisolan 1804 Josef-Franz de Preux 1807 Pierre-Tobie Yenni 1815
Współkonsekrowani biskupi Domenico Benedetto Balsamo 1816 Paolo Leardi 1817 Federico Bencivenni 1817 Giuseppe Prin 1817 Francesco Serra-Cassano 1818 Salvator Ferro de Berardis 1818 Alessandro d’Angennes 1818 Pier Camillo de Carolis 1818

Życiorys

Urodził się 1 kwietnia 1757 roku w Valletcie, jako syn Pasqualego Sceberrasa Testaferraty i Lucrezii Dorell^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. W 1802 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. 20 września 1802 roku został tytularnym arcybiskupem Bejrutu, a 21 grudnia przyjął sakrę^[2]. W latach 1803–1816 był nuncjuszem w Szwajcarii^[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem in pectore^[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 6 kwietnia i nadano mu kościół tytularny Santa Pudenziana^[2]. W 1818 roku został biskupem Senigallii^[1]. Zmarł tamże 3 sierpnia 1843 roku^[1].